“Elbette daha karmaşık da 

yazabilirdim.

Ama sade kalmak istiyorum

Ve günlük kelimeye yakın

Ve çok net yazmak istiyorum

Yanımdaki insanlar

Şiirlerimi okuduklarında

Ve düşüncelerimi anladıklarında

Evet öyleydi,

Öyle olduğunu biz de gördük

Desinler istiyorum."

Almanca konuşulan ülkelerde 20. yüzyılın en çok okunan, en popüler şairlerinden biriydi: Halk şiiri geleneğindeki duygusal şiirleriyle okurlarına ulaştı. Uzun süre kimsenin bilmediği şiirler yazdı, eşi Erwin Strittmatter bile şiirlerinden haberdar değildi. Edebiyat dergisi “Neue Deutsche Literatur” (NDL) ilk şiirlerini 1966 yılında yayınladı.

Eva Strittmatter (Braun) 8 Şubat 1930'da Neuruppin'de doğdu. Savaşın acısını ve kargaşasını erkenden yaşadı. İkinci Dünya Savaşı sona erdiğinde sadece 15 yaşındaydı. 1947'de lise diploması aldı ve Berlin Üniversitesi'nde Almanca okumaya başladı. 1950'de ilk eşiyle evlendi. Ancak evlilik kısa süre sonra boşanmayla sonuçlandı. Eva Strittmatter, 1951'den itibaren üniversite öğrenimini bitirdikten sonra Doğu Almanya Cumhuriyeti Alman Yazarlar Birliği'nde serbest editör olarak çalıştı. Uzman raporları yazdı, genç yazarların yazılarını inceledi ve dergilerde eleştirel makaleler yayınladı. Burada ikinci eşi Erwin Strittmatter ile de tanıştı. Ünlü romancı olan eşinin üçüncü evliliğiydi ve üç oğlu vardı.

1953-54 yılları arasında Doğu Almanya'da çocuk kitapları yayınevinde editör olarak çalıştı ve ayrıca daha sonra editör olarak çalıştığı Yeni Alman Edebiyatı NDL'nin yayın kurulu üyesi oldu. 1954'ten beri serbest yazarlık yaptı. Başlangıçta incelemeler, çocuk kitapları ve düzyazı yayınladı. Sonra 1966'da NDL'de yayımlanan ilk yedi şiiri onu yazmaya devam etmeye teşvik etti. Yedi yıl sonra ilk şiir cildi “Sessizlikten Şarkı Yapıyorum” yayınlandı.

Bu hassas şiirler okurlar tarafından çok sevildi. Bir sonraki şiir kitabı "Ay ışığı Çayırların Üzerinde " (1975), "Gül her şeyi alt ediyor" (1977), "Diyaloglar" (1980), "Mutluluğun Kanıtı" (1983), "Heliotrop" (1983) ve "Nefes”(1988) en çok satan kitaplar arasında yer aldı. Kendi şiir ciltlerinin yayınlanmasıyla kendine güveni arttı. Okuyucular, meslektaşlar ve görsel sanatçılarla, yurtiçi ve yurtdışındaki arkadaşlarla bağlantıları hızla gelişti.

Ekim 1954'te Strittmatter ailesi Dollgow / Gransee'de (Brandenburg) “Schulzenhof” üzerinde yeni bir ev kurdu. Burada, Rheinsberg ve Stechlinsee arasında sayısız hayvanla oldukça tenha bir yerde yaşadılar. Mevsimlerin doğal akışına yeniden entegre olmak ve doğanın dönüşümlerine katılmak güçlü bir arzuydu. Eva Strittmatter, "Schulzenhof'tan Mektuplar" adlı üç ciltte hem yaşadıkları yeri hem de yazma zevkini anlattı.

Ancak 1992 sonbaharında Eva Strittmatter otuz yıldır sürdürdüğü mektup yazmayı bıraktı. "Hayat beni suskun bıraktı, deneyimleyeceğim şeyden korkarak dondum - sadece dokuz ay içinde bana en yakın üç kişi öldü: annem, oğlum Matti, Erwin Strittmatter." Daha önce bir şiir ve at adası olan Schulzenhof, şimdi şiddetli kader darbelerinin yaşandığı bir yerdi. Ama yaşam krizinden kurtuldu. Aufbau-Verlag tarafından yayınlanan ve çok sevilen yeni şiirler yazdı: "Güzel" (1997), "Aşk ve Nefret" (2000), "Gizli Şiirler" (2000) ve "Yüz Şiir" (2001)

Eva Strittmatter'in hayatı her zaman ev kadını, anne ve yazar olarak varoluş arasında dengeleyici bir eylemdi. Eşiyle de gittikçe gerginleşen bir ilişki sürdürmekteydi. Şiirleri Doğu Almanya Cumhuriyeti yöneticilerinin beklentisine uygun olarak politik değildi, propaganda için kullanılacak yanları yoktu. Kendisi şiirlerini günlük yaşam ve iç hesaplaşma şiirleri olarak niteledi. Eva Strittmatter 3 Ocak 2011'de Berlin'de öldü.