Tomris Uyar edebiyata düşkün bir ailenin kızıydı. Babasının şiir kitabı, annesinin ise çevirileri olan yazarın, Arnavut Kız Koleji yıllarında kalbinde canlanmaya başladı öykü yazma isteği. Kız Kolejinin ardından Gazetecilik Enstitüsünü bitiren Tomris Uyar çeviri denemelerine başladı. Öykü yazmanın hemen öncesinde Türkçenin tüm kıvraklığına sahip olmak istedi, çeviri yapmak onun için bu yolda bir egzersiz görevi gördü. Tomris Uyar öykü yazarı ve çevirmen olarak girdi edebiyata. Devamında Papirüs dergisinin kurucularından biri olarak karşımıza çıktı. Yeni Dergi, Soyut, Varlık’ta da deneme, eleştiri ve kitap tanıtım yazıları yayımlandı ileriki yıllarda. Edebiyatımızın en önemli kadın figürlerinden biri olarak anıldı hep. 60’ı aşkın çevirisi kitaplaşan Uyar, 10 öykü derlemesinden Yürekte Bukağı ile 1979, Yaza Yolculuk ile 1986 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazandı.

Garip bir ölçü alışkanlık. Sevgi, aşk, dostluk ancak bu ölçüye vurulduğunda anlam kazanıyor. En ufak ayrıntılarda bile. Sözgelimi ben yeni bir giysiyle, bilmediğim bir yere kolayca gidemem. Önce evde deneyip benim kılmalıyım onu, birazcık eskisin, bedenimin kalıbını alsın ki içinde özgürce davranabileyim. Alışkanlık, kişiliğin gelişimini, kendini bulmasını sağlıyor evet ama bir sınıra kadar. Sizi o sınıra götüren iti, bakıyorsunuz sınırda karşınıza dikilmiş, yolu tıkamış. O tuzağa düşmemeli. Her büyük tutku gibi alışkanlık da Fethi Naci’nin deyişiyle: yıkımının tohumunu içinde taşıyor. (Gündökümü Bir Uyumsuzun Notları I-II // Tomris Uyar // Yapıkredi Yayınları)