Türkiye 14 Mayıs’ta “yüzyılın seçimini” yaşayacak. Bu yüzyılın seçimine son 2 gün kalmışken kimin, hangi ünlülerin nereden aday olduklarını tartışmak yerine yaşadıklarımızı unutmadan sandığa gitmemiz lazım. 21 yıllık AKP rejiminin yarattığı çok boyutlu ve derin enkazın nasıl kaldırılacağını, saray rejimini yenmek ve Türkiye’yi yeniden kurmak için sandığa giderken unutmamız gerekenleri biraz konuşmak istiyorum.

1 lira ile nasıl yemek yenebileceğini sorup ardından, intihar haberi gelen Sibel’i hatırla!

Eşi pazara gidelim dediğinde param yok diyemeyip banyoya girerek intihar eden Ali Kabasakalı hatırla!

Atanamadığı için cebindeki 6 lirasıyla intihar eden coğrafya öğretmeni İbrahim Yeşildağ’ı hatırla!

Cemaat yurduna ailesi ve bu düzen tarafından hapsedildigi için yaşamına son veren bir genç. Enes, hükümetçe hiçbir yetisi ve yetkisi olmayan tarikatlara teslim edilen milyonlarca gençten yalnızca biri. Enes Kara’yı hatırla!

Karaman’da 45 çocuğa cinsel istismar sonrası “Bir kere rastlanan bir olay Ensar Vakfı’nı karalamaya gerekçe olamaz” diyerek savunan ve olayın araştırılması için yapılan önergenin reddi sonucu girilen  tebrik kuyruğunu hatırla!

Kadına yönelik şiddet bir insan hakları ihlalidir. İstanbul Sözleşmesi ise şiddete uğrayanı korumanın yol haritası. Devlet, eşit yurttaşlar olan kadınları şiddetten koruma yükümlülüğünden vazgeçemez. Şiddetten koruma, şiddeti önleme yükümlülüğünü devlete veren İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasını hatırla!

14 Mayıs'ta oy kullanmadan önce Hande Kader'i hatırla, zira ben hiç unutmadım ölene kadar da unutmayacağım. Yakılarak öldürülen trans kadın ve LGBTİ hakları savunucusu Hande Kader için tek adamı gönder!

Ülkede Maraş ili, Pazarcık ve Elbistan üstü olmak üzere, 7.7 ve 7.6 şiddetinde iki deprem oldu. Depremin üzerinden 3 ay geçti. On binlerce insan öldü, yüz binlerce insan yaralandı, birkaç milyon insan evsiz, yurtsuz kaldı. Enkaz altından gelen yardım çığlıklarına cevap verememenin çaresizliğini yaşadı. Diyanet, insanlar enkaz altındayken sela okudu. Günlerce enkazın başında ölülerini almak için bekledi bu insanlar. Aldığında ise cenazesini koyacak bir kefen dahi bulamadılar. AKP Türkiye'sinde, kimi çocuğunu lüks makam arabasında taşıdı, kimi de çocuğunun naaşını bir çuvala geçirip sırtında taşıdı. Bu utanç size yeter.

21 yıldır tek adam rejimin yönetimiyle yaşadığımız binlerce felaket, binlerce cinayet, taciz, tecavüz ve binlerce yoksulluk gördük. Şimdi tam da 2 gün kalmışken; yaşadıklarımızı unutmadan, dayanışmamızla hep birlikte tek adam rejimini yıkacağız.

Fotoğraf: Eda Aktaş/Evrensel