Merhaba, İstanbul Esenyurt'ta Salcomp fabrikasında çalışan bir kadın işçiydim. Geçmiş eki kullanıyorum çünkü yıllarca emek verdiğim fabrikada işten çıkartıldım. Fabrikadaki birçok kadın arkadaşımız dahil olmak üzere işimize son verdiler. İki aydır işsizim. Fabrikamızda gün geçtikçe baskılar da iş yükü de artarken haklarımızın da gasbedildiği bir sistem vardı: Mobbing, tehdit...

Özellikle "kemer sıkmalıyız" söylemleri ve kamuda tasarruf tedbirleri gündeme geldikten sonra patronlarımıza fırsat doğdu. İlk işleri bizim gece servislerimizi iptal etmek oldu. Gece saatlerinde yoğunlukla kadın işçilerin çalıştığı fabrikada ilk tasarruf bizden yapıldı. Daha sonra kadınların itirazlarıyla servisler geri gelse de bu sefer yine bizim hakkımız olan birçok şeyden tasarruf yapıldı. Tuvalete bile gidemiyorduk. Bu meseleyi Salcomp'ta çalışan birçok kadın dile getirmiştir. Dakikaya bağlı tuvalet kullanabiliyorduk. Çoğu zaman tuvalet kullanamadığımız için sistit oluyorduk. Fabrikada sürekli işten çıkarmalar oluyor. Bir ekip işe alınıyor, bir ekip çıkarılıyor. Bu özellikle haklarımız için yan yana gelmeyelim diye yapılıyor.

Mehmet Şimşek'in programı bizim için bu bir yılda baskı, çok çalışma, az kazanma ve işsizlik anlamına geldi. İki aydır iş bulamıyorum. Bulduğum işlerde asgari ücretle çalıştırıyorlar, çok fazla mesaiye kalmam isteniyor. Eşim de üç aydır işsiz. İşçiye, emekçiye geldiğinde bütçe kısıtlaması deniyor. Bütçe kısıtlamasının eğer gerçekten yapılması gerekiyorsa öncelikle vergilerden muaf olan patronlardan başlasınlar. 2, 3 kuruşa çalıştırıp sabahın köründe, akşam geç saatlere kadar emek verip geçinemiyorsak ben de hakkımı helal etmiyorum. 

Fotoğraf: Evrensel