Merhaba kadınlar, ben Nazlı.
Daha önce de yaşadıklarımı anlattığım bir mektup yazmıştım size. Yıllardır şiddet gördüğüm evliliğimden sonunda kurtuldum. Ailemin baskılarına, eşimin ailesinin tehditlerine rağmen vazgeçmedim boşanma kararımdan.
Geçtiğimiz ay boşanma davam sonuçlandı. O gün hayata sıfırdan başladım. Çocuklarımla beraber mutlu bir hayat istiyorum sadece. Yaşadıklarımı düşününce sanki kendi hayatımı değil de başkasının hayatını izliyormuş gibi hissediyorum.
Mahkemede hakim 13 yaşındaki oğlumu dinledi. Oğlum hiç beklemediğim bir şekilde yaşadığımız her şeyi anlattı. Demek ki gerçekten de çocuklar hiçbir şeyi unutmuyor.
Evet çok mutluyum ama bir o kadar da mutsuzum. Hayatımın onca senesi boşa gitti, hiç hak etmediğim şeyler yaşadım. Ailem bana destek olmak yerine eşime dönmem için baskı yaptı. Tüm bunlara rağmen şimdi çalışıyorum çocuklarım ve kendim için daha huzurlu bir hayat istiyorum.
Tüm kadınlara da buradan sesleniyorum: Asla pes etmeyin.