Merhaba. Bu sene Emek Yaz Kampına katıldım ve dönüşünde kamp hakkındaki duygu ve düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim. Kafamda bir sürü tereddüt ve “acabalar”la gittim bu kampa. Hatta istemeyerek desem yeri… Ne mutlu bana ki korkularımın aksine hiç unutamayacağım bir kamp tecrübesi edindim. Kampta tanıştığım herkes çok iyi, değerli ve uyum içinde güzel bir tatil geçirmek için organize olmuşlardı. Bizi kampa davet eden arkadaşlarımız da en büyük destekçilerimizdi. İyi ki davet etmişler bizi.

Beni en çok etkileyen ise kampta kimsenin kimseyi yargılamaması ve kendimi orada çok güvende hissetmemdi. İlk gün etrafıma baktığımda oradaki tek başörtülü bendim. “Acaba anlaşılabilir miyim? Nasıl geçecek bu bir hafta?” diye düşünüyordum. Ancak herkes o kadar sevecen ve cana yakındı ki bütün endişelerimin boşa olduğunu hemen anladım. Normalde kapının önüne bisiklet dahi koymazken orada o kadar güvende hissediyorduk ki kendimizi; telefon, cüzdan, değerli ne eşyamız varsa ulu orta bırakabiliyorduk hiç endişelenmeden. Kimse dokunmuyordu. Çocuklarımız güvenli bir şekilde eğlenip oynadılar. Akşamları yaptığımız masa sohbetleri aile ortamı gibiydi. Kadın arkadaşlarımın hiçbir kötü, art niyet beslemeden dayanışma içinde olmaları çok hoştu. Bazı şeyleri yaşayarak öğreniriz ya ilk kamp tatilim de benim için kafamdaki soruları aşmama, bugüne kadar gördüklerimin aksine hayatta hâlâ iyi insanların, güven ve samimiyetin olduğunu görmeme vesile oldu. Son akşam kampa misafir olarak gelen vekilimiz Sevda Karaca’nın bizden biri gibi hiç kibirlenmeden gelip masamıza oturması, bana bir kardeş gibi sarılıp sohbet etmesi de yine unutamayacağım anılarım arasına girdi.

Kamp hakkındaki olumlu ve güzel düşüncelerim ne kelimelere ne sayfalara sığmaz. Benimle aynı duyguları yaşayan herkesin beni anlayacağını düşünüyorum. Çok güzel insanlar tanıdım, çok güzel arkadaşlar edindim, aynı hisleri aynı ortamı paylaştık. Hepsine gönül dolusu sevgilerimi yolluyor ve hepsine tek tek çok teşekkür ediyorum.

İyi ki gittim, iyi ki gittik, iyi ki tanıdım. Bir dahaki kampta görüşmek üzere…

Fotoğraf: Ekmek ve Gül