EVİN TÜM YÜKÜ ÜZERİMDE ANCAK DİRENİŞE DEVAM EDECEĞİM

Valilik emriyle jandarma, kolluk kuvvetleri bize saldırdı, her şeye rağmen yine direniyoruz. Tek sorunumuz bunlar değil, bakmakla yükümlü olduğumuz bir ailemiz var. 6 yıldır Özak Tekstil’de çalışıyorum, ailevi sorunlarım var. Annem 2005 yılında vefat etti, kendi imkanlarımla orta okula kadar okudum, liseye devam etme imkanım yoktu, çalışmaya karar verdim. Erkek kardeşim cezaevinde, babam yaşlı, çalışamaz durumda, evin bütün yükü benim üzerimde. Ablam boşanma aşamasında ve o da çocuğuyla birlikte bir seneye yakındır bizimle. Onların yükü de katlandı benim yüküme. Her şeye rağmen yine direniş alanını terk etmedim, terk etmeyi de düşünmüyorum. Her zaman arkadaşlarımın yanında duracağım, hakkımızı aramaya devam edeceğiz, hakkımızı alana kadar direneceğiz, sesimize ses olun.

9 YILDIR ÖZAK’TA ÇALIŞIYORUM, YEMEDİĞİM TEHDİT KALMADI
Bugün direnişimizin 19. Günü. 9 yıldır Özak Tekstil çalışanıyım, dikime ben bakıyorum. Yemediğim tehdit, fırça kalmadı. Valinin emriyle bize saldırdılar, jandarma, kolluk kuvvetleri bize biber gazı, tazyikli su sıktı. Bunlara rağmen direniş alanını terk etmedik, terk etmeye de niyetimiz yok. Hakkımızı alana kadar direneceğiz. Özak Tekstil’de kadın işçiler olarak şiddet, taciz sarmalını yaşıyor, özel hayatlarımızla, ailelerimizle tehdit ediyorduk. Sizden ricamız sesimize ses olun, hakkımızı alana kadar direneceğiz.

Direnişteki Özak Tekstil işçisi kadınlar

Fotoğraf: Ekmek ve Gül