Başpınar işçisi ve öğrencilerin kaderi bir
'Bugün işçiye uygulanan politikalar eğitim hakkına da uygulanıyor ve gelecekte de çalışmaya başladığımızda uygulanmaya devam edecek.'

Merhaba, ben Gaziantep’te yaşıyorum. İstanbul’da üniversite okuyan bir öğrenci olarak günlerdir Gaziantep’te olan direniş hakkında düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Başpınar'da işçiler kendilerine verilen maaş yetmediği, normal bir şekilde geçinemedikleri için; çocuklarına rahatça bir hayat sunmak zorlaştığı için ve buna benzer birçok nedenle iş bıraktılar. Çok zorlu hava şartlarında baskılara, yasaklara rağmen direnişlerini sürdürdüler.

Gaziantep’te iş bırakan işçiler haklarını özgürce, istedikleri şekilde talep edemiyorlar. Greve başlıyorlar, grev yasağı geliyor. Fabrika önlerinde direniş yapıyorlar, direniş yasağı geliyor. Sadece bu da değil, sürekli olarak patron tehditlerine maruz kalıyorlar. Patronlar direnişteki tüm işçileri “Sizin bu yaptığınız hukuksuzdur, hepinizi noter huzurunda işten atacağız” diye tehdit ediyor. Bu işçiler haftanın yedi günü -pazar da dahil- 12 saat çalıştırılıyor, pazar günü gelmeyince de erzak yardımları kesiliyor. Dahası işçilere sadece sefalet ücretini reva görüyorlar. İşçiler ailelerinin yüzünü göremeyecek koşullarda çalışıyorlar. Ama ailelerinin karnını bile doyuramıyorlar. İşçilere “Dünyada ve Türkiye’de kriz var, maliyetimiz yüksek, size bu parayı veremeyiz” deniliyor.

Direnişte olan kadınlara da değinmek istiyorum. Özak'ta da direnişi kadınlar başlatmıştı. Başpınar'daki direnişte de kadınlar önemli yer tutuyor. Kadınlar normal şartlar altında çalıştırılmıyor. İnsan muamelesi görmüyorlar, mobbing ve baskılara maruz kalıyorlar ,kadınları güçsüz görüyorlar. Gün içinde çok az mola yapıyorlar, o mola bir dakika geçince binlerce kötü söz işitiyorlar .Bu örnek birçok kötü şartlardan birisi, kadınların ezilmesini, eziyet çekmesini istemiyoruz. Direnen işçilerin, kadınların sesini duyurmak istiyoruz. Biliyoruz işçilerin kazanması öncelikle işçilerin birliğine ve mücadelesine ama aynı zamanda dayanışma ve katkıya bağlı. Ben bir üniversite öğrencisiyim, işçi değilim ama bu kölelik düzenin değişmesini istiyorum. Çünkü bugün işçiye uygulanan politikalar eğitim hakkına da uygulanıyor ve gelecekte de çalışmaya başladığımızda uygulanmaya devam edecek. Dolayısıyla öğrenciler olarak bugünden işçi sınıfının yanında yer almalıyız.

Fotoğraf: Canva Pro yapay zeka görsel oluşturma aracı

İlgili haberler
Başpınar işçisi deneyimlerini heybesine aldı

Başpınar’da direnişe çıkan işçi, diğer fabrikadaki işçinin direnişini düşündü. Fabrikaya girmek zoru...

Çelikaslan Tekstil işçilerinden mektup var: Sonuna...

Çelikaslan Tekstil işçisi kadınlardan mektubunuz var: 'Direnişimizde sonuna kadar haklıyız. Talepler...

Gelecek kaygısı, geçim derdi, artan sorunlar: Üniv...

Geçim derdi üniversiteli genç kadınları okurken çalışmak zorunda bırakırken, başkaca sorunları berab...