Eğitim zilinin çaldığı ilk günü geride bırakırken bir eğitim emekçisi ve aynı zamanda veli olarak yaşadıklarımı ve gözlemlerimi paylaşmak istiyorum.

Okullar pandemi yokmuş gibi (birkaç istisna hariç) birebir pandemi öncesi uygulamalar ile açıldı.

Alınan tedbirler sınıflara verilen birer kutu maske, sınıf ve koridorlara asılan dezenfektandan öte gitmiyor.

Korona ile mücadele maskeye ve gereğinden fazla kalabalık sınıfların havalandırılmasına indirgenmiş durumda.

Okul öncesi ve ilkokul çağındaki çocukların ise yaşları gereği maske ve mesafede ne kadar zorlandıkları aşikâr. 40 dakikalık dersler, kalabalık sınıflar çocukların nefes almasını zorlaştırıyor ve hastalığa davetiye çıkarıyor. Veliler endişeli, kaygılı gözlerle okul kapılarında üst üste çocuklarını bırakıyor ve alıyorlar.

Bunun etkisini azaltmak için günlük 6 saat ders 5 saate indirilebilir. Bir ders saati ise 40 dakika değil de 30 dakika olabilir. Müfredat seyreltilebilir.

Okullara hijyen için yeterli malzeme ve personel sağlanabilir.

Ücretsiz ve düzenli tarama yapılabilir.

En son gelen uygulamaya göre bir sınıfta bir kişi pozitif çıkarsa sınıf karantinaya alınmıyor. İki kişi pozitif olursa sınıf 14 gün karantinaya alınıyor. Bu şekilde sürdürülebilir olmayan yöntemlerle yüz yüze eğitimin ne kadar devam edeceğini tahmin etmek çok zor.

Artık çocuklarımızın kaybedecek bir günleri bile yok. Gerekli tüm önlemler alınarak, dünyadaki gelişmeler yakından izlenerek, eğitim sürecindeki tüm paydaşların görüşleri alınarak, ülkemizin özgün şartları da göz önünde bulundurularak, gereken kaynaklar devlet tarafından ayrılarak okullar açık tutulmalıdır.

Fotoğraf: DHA