Martha González, Tragafuegos (Ateş soluyanlar) şarkısında, Meksika'nın dört bir yanındaki tehlikeli yol kenarlarında, kavşaklarda bahşiş için riskli bir numara olan ateş püskürten insanlardan -özellikle çocuklardan- bahsediyor. Şarkıda González soruyor: "Bu insanlar ateş soluyacaklarını hayal ederek mi büyüdüler? Askıya aldıkları hayalleri neler? Belki de hayal kurmayı bırakmışlardır."

Tragafuegos şarkısını da içeren Smithsonian Folkways albümü Imaginaries'in (2011) kartonetinde şöyle yazıyor:

"Martha González, Meksika'nın sıkışık kentsel alanlarında, bahşiş karşılığında yolcuları eğlendirmek için bedenlerini ve hayatlarını riske atan ateş soluyanların hikâyesini anlattığı bu şarkıyı besteleme sürecinde dansı bir araç olarak kullanıyor. Geceleri ateş püskürtmek, ışık ve gölgeler yaratmak için zehirli benzin kullanan Tragafuegos, yanlarından geçen sürücülerin cömertliğine güveniyor. Ateş soluyanlar genellikle yüzlerini palyaço gibi boyayan çocuklar. Bu çocukların ya da yetişkinlerin ateşleriyle gökyüzünü tutuşturmalarına tanık olurken  ruhunuza hem ışık hem de gölge düşürürler. Ateş, meşale ve insan. Her göğüste gözyaşı, kahkaha ve bir rüya yanar."

Martha González’in sesinden Tragafuegos’a kulak veriyoruz.

Ekmek ve Gül için hazırlayan: Didem Gençtürk