Her gösteri sonrası temizliği erkek öğrenciler tarafından yapılıyordu. Rekabet etmediler, dayanıştılar. Gerçekliği anlatırken sadece resmi rakamlardan değil, Ekmek ve Gül’den de yararlanmışlardı.

Eşi dağıtımcı olarak çalışan bir okurumuz: ‘Eşim hiçbir önlem olmadan gün içinde onlarca kişiyle temas ediyor, işverene destek veren hükümet işçilerin koşullarını görmüyor.’

Biz tahsilatçı olmaya ve çalışmaya devam etmek zorundayız. İşveren krizi bahane eder, aidatlarını da ödemez ve geciktirir, ancak biz yine işveren ceza almasın ve işleri görülsün diye çalışır dururuz.

Boyner’de kasiyer olarak çalışan bir kadın işçi: Biz bugün evdeyiz, ama her güne kaygıyla uyanacağız. Bu nedenle bizim talebimiz çalışanlara iş güvencesi ve ücretli izin hakkı verilmesidir.

Antalya’da yaşayan ve 20 yıldır kuaförlük yapan Nesrin Öztürk, ekonomik krizin üstüne bir de koronanın yaşamlarını, geçimlerini daha da zora soktuğunu yazdı.

Markette çalışan üniversite öğrencisi bir okurumuz anlatıyor: Marketlerin aşırı yoğunluğundan dolayı sürekli paraya dokunuyoruz, ellerimizi yıkayamıyoruz, müşteriyle iç içeyiz...

Elif şiddet gördüğü ve boşanmak istediği erkek tarafından öldürüldü. Geride 3 yaşında bir kız ve adalet arayan bir aile kaldı. Bizse ‘Asıl suçlu kim?’ diye sorup, adalet için mücadele edeceğiz.

‘Bu sadece benim öyküm değil, bu tüm kadınların öyküsüdür. Bizim her gün ataerkil zihniyetten gördüğümüz muameledir bu. Ben susmayacağım. Siz de susmayın!’

Biz dünyanın dört bir yanında ‘Ekmek ve Gül istiyoruz’ diyen kız kardeşlerimizin bir özetiyiz. Antep’te ‘Böyle gitmez’ diyen tüm kadınları 15 Mart’ta Karanfil Kafe’de yapacağımız etkinliğe çağırıyoruz

Ne yazık ki, Alevi kadınları cemevlerinde ve derneklerde sadece hizmet aşamasında yer alıyorlar. Yönetimlerde kadının varlığı yok, adı anılanlarsa sadece göstermelik bir konumda. Bunu değiştireceğiz!

20 Temmuz 2016’da büyük oğlumun öldüğünü öğrendim. O gün hayatım “bitti” demiştim. “Ben bir hiçim, artık yaşayamam”, demiştim. Ama hayat devam ediyor ki ben bu yazıyı yazıyorum.

Çocuklarımızın bilimsel, parasız eğitim almaları da öğrencilerin güvenliği de devletin mesuliyeti olmalıdır. Ben bu sömürüyü kabul etmiyorum.

‘Eşit olmak, değer görmek istiyorsak önce biz kendi değerimizi bilmeliyiz. Değerli olduğumuzu karşımızdakine hissettirmeliyiz. Ve dayanışma içinde olmalıyız ki gerçek güzümüzü gösterebilelim.’

İstanbul Aydın Üniversitesi öğrencileri 8 Mart’a giderken okulda buluşmalar yaptı, sorunlarını konuştu ve çözüm için tartışmalar yaptı.

Gülsuyu-Gülensu Kadın Dayanışma Evinden kadınlar 8 Mart dolayısıyla bir araya gelecek. Dayanışma evinin tüm kadınlara bir araya gelme çağrısı var...

Daha önce Erdoğan’ı savunanlar şimdi ‘bu savaş çok yanlış bizi ateşe atıyor’ diyorlar. Çünkü savaştan, işsizlikten, pahalılıktan korkuyorlar.

Birileri gücüne güç katacak, ülkesinde kaybettiği oyları yeniden toparlayacak diye çocuklara bunları yaşatmaya hakları var mı? Ya savaşı seyreden bizlerin o çocuklara karşı sorumluluklarımız...

Beşiktaş’ta oturan bir kadın komşuları tarafından maruz kaldığı, tehditleri ve tacizi Ekmek ve Gül ile paylaştı. Yaşadıkları, bir kadın olarak yalnız başına yaşamanın zorluklarını da ortaya koyuyor.

Antalya’da kadınlar olarak günlerimizi; itirazlarımızı, ihtiyaçlarımızı ve taleplerimizi konuştuğumuz, bir aradalığı sağladığımız buluşmalarla doldurmak için yan yana gelmeye devam ediyoruz.

İstanbul Aydın Üniversitesinde kadın öğrencilerin birlikte yürüttükleri mücadeleyle daha önce üniversite yönetimi tarafından engellenen ‘Kadın Araştırmaları Topluluğu Kulübü’ onay aldı.