Ayşe hem mevsimlik işçi hem depremzede. Konteyner kentte yaşam mücadelesi veriyor. Yoksulluğun en ağır sonuçlarını, çocuklarıyla hayatta kalmaya çalışarak göğüslemek zorunda kalıyor.

Akcanlar direnişinde işçi eşlerinin desteği kritik bir noktadaydı. Şükran da bu direnişi güçlendiren kadınlardan biri…

‘Bana hakkım olan 300 lira fazla parayı vermeye çekinenler, bir haftalık tatilde sadece yeme-içmeye 100 bin lira ödüyorlar. Bir de bunları dönüp bana anlatıyorlar. Bu nasıl göze soka soka hak yemektir

Yeşim'le tanıştıktan sonra oturmak için sözleştik. Bebek bakımı, ev işleri ve kaynanasının izin vermemesinden kaynaklı buluşmamız hep ertelendi.

Narin depremin ağır hasarlar bıraktığı Adıyaman’da 3 çocuğuyla hayata tutunmaya çalışıyor. Öyle bir kadın ki o, hangi kadın başını sokacak bir yer arasa kendini onun yanında buluyor.

Bir coğrafya düşünün, kadın sesinin haram ve yasaklı olduğu bir coğrafya. İşte bu coğrafyada bir kadın dengbêj olmak, cesaret isteyen bir işti. Ayşe Şan bu cesareti gösterip ateşe dokunmuştu.

1984-85'te Britanya'da gerçekleşen madenci grevleri, kadınları mücadelenin başka bir noktasına çekti. Kadınlar yalnızca madencilere destek olmadı, kendileri için grevlerin bir parçası oldu.

Sovyetlerde her köyde, her bölgede çocukların süt, kefir ve peynir ihtiyacı doktor takibi ve yönlendirmesiyle süt mutfaklarından ücretsiz temin ediliyordu.

Dünyanın dört bir yanında emperyalistlere ve işbirlikçilerine karşı mücadelenin bir parçasıydı kadınlar. Bağımsızlık mücadelelerinde yer almış bu 4 kadının hikayesi bize ilham versin!

Bir düşün ötesinde: Sovyet devriminden sonra ortak konutlar özel evlerden daha iyi donatıldı, ortak mutfaklar ve çamaşırhaneler oluşturuldu. Kreşler, çocuk bahçeleri kuruldu.

'Bir süredir grev yasakları gündemde. Deneyimimi biraz da bunun için anlatmak istedim. Grev süreci ve sonrası birçok kazanımı beraberinde getiriyor.'

'Sorun yumağına dönüşmüş sağlık sistemi performansa dayalı, bilimsel yaklaşımdan uzak yönetmelikler ile düzeltilemez.'

‘Metal sektöründe çalışan kadın işçiler hafta sonu hatta vardiyaya gitmeden önce ev temizliğine ve yarım gün işlere gidiyorlar. Şimdi gözümüz kulağımız yeni asgari ücretin belirlenmesinde.’

Onca kadın bu ekonomide ne tek başına bir yere gidebiliyor ne de kalıp mücadele edebiliyor. Kadın dayanışmasıyla hayatlarımızı yeniden kurabiliyoruz.

İAÜ Kadın Araştırmaları Kulübünün yönetimi, İkbal ve Ayşenur'un vahşice katledilmesinin ardından gerçekleşen eylem gerekçe gösterilerek feshedilmişti. Kadınlar dayanışmayla kulübü geri kazandılar.

Emeğimizi sömüren, bizi askıda hayata mahkum eden patronlara, patronların kârı için haklarımıza göz diken sermaye müttefiklerine karşı kapatacak çok kapımız var...

Kış çetin, rüzgar sert. Ancak yan kapımızdaki karınca güven kapımız. Bunu hepimiz biliyoruz. Haydi o zaman 2025’e azimle hazırlanalım, karıncaları örgütleyelim, örgütlenelim.

Kız kardeşlik yalnızca duygusal bir anlam içermiyor. Sermayenin kadınlara dayattığı koşullarda kendisinin hayatta kalabilmesi için yanındaki kadının hayatta kalabilmesinin zorunlu olduğunu gösteriyor.

Tuzla Serbest Bölgesi’nde, TEKSİF Sendikasında örgütlenmek isteyen ve sendikal mücadele sürecinde işten atılan TKIS Blinds işçilerinin ilmek ilmek ördüğü direniş çadırındayız.

Bir yatılı okulda temizlik işçisi olarak çalışıyor Gül. İktidarın lütuf gibi gösterdiği TYP ve İŞKUR ile çalışmaya başlayan arkadaşlarının yaşadıkları ve kendi yaşadığı yoksulluğu anlatıyor.