Ben üniversiteye baskıcı ve muhafazakâr bir ailenin yanından geldim ve o evde onurumu kıracak birçok psikolojik şiddete maruz kaldım. Diş hekimliğinin “kolay bir meslek” olmasından dolayı bir kadına uygun olduğunu söylüyorlardı. Bugün hâlâ yetersizlik hissi ile mücadele ediyorum. Sadece onların egemenliği altında başarılı olmamı ve kolayca kontrol edebilecekleri yerde kalmamı istiyorlardı. Onlar gibi düşünmediğimi belli ettiğimde ise evde huzur kalmıyordu ve olmadığım biri gibi davranmak zorunda kalıyordum çünkü korkuyla yaşamak daha zordu. Bu da bende yoğun bir mutsuzluk yaratıyordu ve eminim benzer şeyi yaşayan birçok kadın vardır.

Benim yurduma ve diğer KYK yurtlarına manevi danışmanlık hizmeti açılıyor, sanki burada verilen tavsiyeleri daha önceden baskıcı bir aileden almak sorunu yaratan şey değilmiş gibi. Pozitif bilimlere önem veren psikolojik danışma birimlerine ise daha zor ulaşılabiliyor veya ulaşılamıyor.

Benzer şeyleri hisseden kadınlar olarak topluluklarda yan yana geliyoruz ve birbirimizi anlamaya, birbirimize umut olmaya çalışıyoruz çünkü hepimiz biliyoruz ki biz kadınlara bizden başka kimse yardım edemez. Böyle topluluklar varken asla yalnız yürümeyeceğimi biliyorum.

Fotoğraf: Evrensel