'Uzun yıllardır taleplerimiz görmezden geliniyor. Çocuğu olan kadın öğretmenler için okullarda açılamayan kreşler büyük bir sorun olmasına rağmen, devlet taleplerimize kulak tıkıyor.'

'Artık sadece politik ve trans bir Kürt değildim, politik trans Kürt bir göçmendim. Uyum sürecim boyunca birçok homofobik ve ırkçı tutumla karşılaştım.'

'Elimizi yıkayacak sabun yok' dediğimizde 'Bu ortamda elini yıkamasan ne olacak ki' diyorlar. İşte tasarruf denenin bize etkisi bu.

'Soruyoruz: Bu tasarruf neden sadece işçiye uygulanıyor? Bakıyoruz bize tasarruf dayatanların hayatlarından hiçbir şey eksik olmuyor.'

Özellikle 'kemer sıkmalıyız' söylemleri ve kamuda tasarruf tedbirleri gündeme geldikten sonra patronlarımıza fırsat doğdu. İlk işleri bizim gece servislerimizi iptal etmek oldu.

'Tabii ki çocuklarımız ve okullarımız için bütçeden payımızı istiyoruz. Gönül ister ki okullarda eğitimden başlayarak her şey güzel olsun, bütün çocuklarımız destek görsün ama öyle bir şey yok.'

Ekmek ve Gül Aydınlı, sendikalaştıkları için işten atılan TKIS işçileriyle bir araya geldi.

'Yemeğin içinden çıkan çıkana. Çamaşırhanedeki çoğu makine arızalı. İnternet çok yavaş ve kısıtlı. Çoğu zaman telefonlarımız çekmiyor. Otel konforunda diyenler gelip burada kalsalar keşke, değil mi?'

Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi öğrencisi artan kadın cinayetlerine dair düşüncelerini kaleme aldı.

İstanbul'da KYK yurdundan kalan bir öğrenci yurdun yemek ve hijyen koşullarının günden güne kötüye gittiğini anlatırken öğrencilerin sağlığı ve güvencesi için bütçe ayrılmasını talep ediyor.

Kocaeli Üniversitesinde kadın cinayetlerine karşı gerçekleşen eyleme katılan üniversite öğrencisi Ece yazdı.

'Uyurken bile dikiş sayıklıyorsun. Parça mal yetiştirme ve parti mallarının zamanında yetişmesi için yarış atına dönüşüyorsun.'

Ben kurtuldum ama ben de ölebilirdim. Artık yeter! Kadın olarak yaşamak, özgür olmak ve insanca yaşayacağımız bir ücret almak istiyoruz.

Erkek personel ve kadın personeller arasında şefler rekabet ortamı yaratıyor.

Grevdeki As Plastik işçisi Kenan’ın eşi Burcu ile tanışıyoruz. Burcu grev kararı alındıktan beri greve dair bakışının nasıl değiştiğini anlatıyor.

Çalıştığımız arkadaşlarımızla toplanıp taleplerimizi ilettiğimizde müdür bize dönüp ‘Ben belediye değilim’ dedi. Biz de sendikalaşmaya karar verdik.

Kış geldi. Kış saati uygulaması başlamazsa, işten erken ayrılamazsak yarın öbür gün bizim de başımıza bir şey gelmesinden korkuyoruz.

‘Cana can demesini bizler de biliyoruz ama demedik. Biz yaşam hakkımızın etkili, yeterli cezalarla güvence altına alınmasını istiyoruz.’

‘Rojîn’e ne olduğunun, arkadaşımızın nasıl kaybettirildiğinin hesabını sormaya devam edeceğiz. Sesimiz katledilen, kaybettirilen tüm kadınlar için çıkacak.’

Kampüsün içinde kalan arkadaşlarımın en büyük şikayeti sabah ve akşam saatlerinde yabancı insanların onları taciz etmesi.