Ben 41 yaşlarında, üç çocuğu ile hayata tutunmaya çalışan bir işçi kadınım. Tek başıma hayatla mücadele ediyorum. Biz kadınlar bir şekilde ayaklarımızın üstünde durabiliyor ve hayata tutunabiliyoruz.
Altı yıldır Tokat Şık Makas'ta çalışıyorum. İş yerimizde çok zorluk gördük. Ben bunca zaman sendika nedir bilmezdim. Ta ki üç aydır ödenmeyen maaşlarımız ve haklarımız için eyleme çıkana kadar. O zaman da sendikamızın bizden değil, patrondan yana olduğunu gördüm.
Daha sonra BİRTEK-SEN ile tanıştık. Bunca zaman yaşadığımız şiddet ve mobbinge karşı hiçbir önlem almayan eski sendikamızın bir şey yapmayacağını anladım. Ancak artık yeni sendikamız BİRTEK-SEN ile kazanacağımıza eminiz. Kadınlar yalnız ve kimsesiz değil. Çaresiz değiliz, biz birbirimizin çaresiyiz.
Fotoğraf: Ekmek ve Gül
İlgili haberler
Digel Tekstil işçisi kadınlardan tüm işçi kadınlara mektup: ‘Yalnız değilsiniz’
‘Bu, onurlu bir yaşam mücadelesi. İnsanca çalışmanın, insanca yaşamanın, kadın olarak saygı görmenin mücadelesi.’
Birimizin değil, hepimizin hikayesi: ‘Hayata 10-0 yenik başlamışım’
‘Meral’in bu çektikleri biter mi? Sanmam çünkü bu düzende Meral sadece yaşadıklarını anlatabilmiş biri.’
BİRTEK-SEN raporunun gösterdikleri: Şiddet üretimin can simidi
BİRTEK-SEN’in, Güneydoğu Anadolu Tekstil Sektöründe Kadın Emeği ve Sendikal Algı Raporu, kadın işçilerin yaşadığı şiddet ve sömürü döngüsünü çarpıcı bir şekilde ortaya seriyor.
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
