İşyerinde herkesin dilinde bir zamlar bir de coinler var. Fabrikada mühendisinden, işçisine herkes bitcoin oynuyor. Fabrikanın içinde bir uçtan bir uca yatırım tavsiyeleri dönüyor.

Çocukken fabrikada, atölyede ailesinin geçimini sağlamaya çalışmalarıyla başlayan geçim dertleri evlenip çoluk çocuğa karışmalarına rağmen bitmemiş İkitelli’den Duygu, Fatmanur ve Nilgün’ün.

Bir tarafta vergilerle eriyen asgari ücretin uygun görüldüğü işçi ve emekçiler, diğer tarafta ise iktidar tarafından desteklenen 5-6 maaşlı bürokratlar, sürekli borçları ertelenen patronlar...

Nerede o eski kısır günleri? Şimdi hadi toplaşalım bir kısır yapalım desek, yediğimiz lokma boğazımızda kalacak…

Bursa’nın Yıldırım ilçesinde kurulan pazarda anlatılanlar derinleşen yoksulluğu gösterdi. Yurttaşlar, ‘Pahalılığın herkes farkında ama kimse ses çıkarmıyor’ diyor.

Aden Kadın Meclisi tarafından ekonomik krize karşı 5 Ekim’de ikinci kez eylem düzenlendi. Eyleme katılan kadınlar, ekonomik krizin ülkede giderek derinleştiğini ve halkın açlık ile karşı karşıya kaldı

Ülkenin dört bir yanından kadınlara sorduk; bu yüzde 7’lik büyümeden sizin payınıza ne düştü, patronların kârına kâr kattığı, neşelerine neşe kattıkları bu süreçte sizde 'büyüyen' ne oldu?

İŞKUR’dan işe girmek için bile AKP üyesi olmak gerekiyor bu zamanda. Ne diyeyim; ben de zamanında AKP’ye oy verdim. Vermez olaydım. Hakkımı falan da helal etmem.

Diyarbakır’da 4 çocuğuyla yıkık dökük bir evde yaşayan ve merdiven silerek kazandığı 600 TL ile geçinmeye çalışan Remziye Yel, iktidar yetkililerine tepki gösterdi.

İşsiz kalmamak, aç kalmamak için Kovid olduğunu saklar durumda bugün emekçiler. Bu çaresizlik içinde bir çare arayan kadınlar ise şiddeti bir de ekonomik olarak yaşamakta…

Biriktikçe biriken vergiler, krediler, kira, faturalar, çalışanların maaşı, fahiş malzeme fiyatları... Sultangazi’de esnaflık yapan kadınlar pandemi ile birlikte içine düştükleri çıkmazı anlatıyor...

İzmit’te yaşayan kronik astım hastası Selver, eşinden ayrı diğer iki çocuğuyla beraber yaşam mücadelesi veriyor.

Pandemi ve işsizlikle birlikte İstanbul’daki yaşamlarını bırakıp Artvin’e göçen Neziha ve ailesinin, çay toplamayı bilmezken çay toplayarak yaşamlarını devam ettirme mücadelesini okuyacaksınız.

Genç bir işsiz kadın: ‘Bahaneler arkasına sığınılmış her şeyin güzel ve sorunsuz olduğu görüntüsü çizilmekte lakin öyle değil. Başkalarının çıkarlarının değil, geleceğimizi bizlerin planlaması gerek.’

Muğlalı kadınlar kışın işsizlik, yazın düşük ücret ve ağır çalışma koşullarıyla yüz yüze. Kadınlar ne kadar çalışsalar da yoksulluktan kurtulamadıklarını söyledi.

12 yıldır Sağlık Bakanlığı bünyesindeki bir hastanede çalışan sağlık işçisi Çiğdem taşerondan kadroya geçirilen binlerce sağlık işçisinden biri. Koronadan, geçime, hak kayıplarına kadar derdi çok...

Eşinin psikolojik rahatsızlığı ve pandemi nedeniyle para kazanamaz hale gelen Buse, Twitter’dan gelen yardımlarla borçlarını ödemiş bir kadın. Şimdi lif örüp satan Buse, geçinebileceği bir iş istiyor.

Patronların bir sınıf olduğu kolay anlaşılıyor. Oysa işçilerin de bir sınıf olduğunu anlatmaya gelince iş o kadar basit olmuyor. ‘Keşke’ ifadelerine takılı kalıyor cümleler. ‘Keşke herkes birleşse…’

Bir tarafta ağır çalışma koşullarından, zorunlu mesailerden hali kalmayan, borç batağına saplanmış işçiler, diğer tarafta Cengiz Holding’in silinen vergileri ve işçilerin biriken öfkesi...

Yasağa ve pamdemiye rağmen zor koşullarda çalışan ve aldıkları ücret yetmediği için sürekli mesaiye kalmak zorunda kalan Cesur Çuval işçilerinin neredeyse tüm zamanları tezgah başında geçiyor.