Okurumuzun sorusu:

Okurumuzun sözünü ettiği “bakıcı parası” Avrupa Birliği’nin desteğiyle finanse edilen ve Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yürütülen bir projeydi.

Projenin tam adı “Evde Çocuk Bakım Hizmetleri Yoluyla Kayıtlı Kadın İstihdamının Desteklenmesi Projesi” idi. 2015 yılı Mart ayı ila 2017 yılı Ekim ayı arasında yürütülen proje; İzmir, Bursa, Antalya, İstanbul ve Ankara’da uygulandı.

Proje kapsamında 0-2 yaş arası çocuk sahibi çalışan kadınlara, sigortalı çocuk bakıcısı istihdam etmeleri ve diğer koşulları sağlamaları koşuluyla aylık 300 ila 416 Euro arasında değişen destek ödendi. 

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Jülide Sarıeroğlu’nun projenin kapanış toplantısında verdiği bilgiye göre projeden 13 bin 327 anne, 15 bin 232 çocuk bakıcısı faydalandı.

Ancak projenin 2017 yılı Ekim ayında sona ermesi ile birlikte ödenen destek de sona erdi. Dolayısıyla okurumuzun bu projeden yararlanması, sigortalı çocuk bakıcısı çalıştırsa bile “bakıcı parası/desteği” alması ne yazık ki olanaklı değil. Çünkü bu bir hak değil; uygulama alanı ve süresi sınırlı, şartlı bir destekti.

Çalışan kadınların ve büyük çoğunluğu sigortasız çalıştırılan çocuk bakıcılarının lehine atılacak adımlara karşı duracak değiliz.

Ancak çocuk bakımı sorununu ücretsiz ve yaygın kreşler yoluyla çözmek varken, geçici ve kapsamı sınırlı projelerle göz boyanmasına, iş yapılıyormuş izlenimi verilmesine ve bir birim işin on birim reklamla propaganda malzemesine dönüştürülmesine itirazımız var!

Daha önce de söyledik. Bir kez daha söyleyelim ve söylemeye devam edelim.

Ücretsiz, nitelikli, yaygın kreş ve çocuk bakım olanakları sağlanmadığı sürece bu sorun çözülmez, çözülemez. Kadın istihdamı teşvik edilemez, doğum yapan kadınların çalışma yaşamından çekilmesi engellenemez.

İşyerlerinde kreş açılması için 150 kadın işçi şartı var olduğu sürece bir arpa boyu yol gidilemez. Bu köşede detayları ile incelediğimiz yarım çalışma, kısmi süreli çalışmaya geçiş, ücretsiz izin gibi haklar yetmiyor, yetemez!

Sorun belli, ihtiyaç belli.

Kreş hakkımızı istiyoruz!