Aliağa’da yaşayan Sema Altıkardaşlar büyük bir yoksulluk içinde. Aliağa’da kadınların oluşturduğu ‘Aliağa Kadın Dayanışması’ sosyal medya hesabına, “Pandemi döneminde suların borcundan dolayı kesilmesi normal mi? İşsiz, hastaları var. Belediye 3 gün önce sularını kesmiş, perişan durumdalar” yazan Altıkardaş, işsizlik nedeniyle aile dayanacak güçlerinin kalmadığını anlattı. Altıkardaşlar ailesinin evine giren tek gelir, hasta annelerine bağlanmış olan yetim aylığı. O aylık da annesinin ilaç ve bez masrafına anca yetiyor.

Sema Altıkardaşlar, sular kesilince evde alzheimer hastası annesinin hijyenini sağlamakta zorlanınca çareyi sosyal medyada aradığını söyledi. Sosyal medyada yaptığı çağrının ardından en azından ‘şimdilik’ bir çare ise bulmuş. Bir kadın, altı aylık faturasını yatırınca sular tekrar açılmış. Sema Altıkardaşlar evli üç çocuk annesi. İki büyük kızını geçtiğimiz sene peş peşe evlendirmiş. Evde onlarla birlikte yaşayan 16 yaşındaki kızları ise turizm lisesi öğrencisi, ailesine yardım için çalıştığı kuaför dükkanına pandemi kısıtlamaları nedeniyle artık gidemiyor.

EVİN TEK GELİRİ HASTA AYLIĞI

Aliağa’ya 8 ay önce taşınan aile, üst üste gelen rahatsızlıkları nedeniyle dükkanlarını kapatmış. Altıkardaşlar, “Biz ailece aşçıyız, restoranımız kapandı. Eşim kalbinden ameliyat oldu. Benim bacağımda platin var. Annem alzheimer hastası. Buraya eşyalı uygun ev diye taşındık. Sonra pandemi de patlayınca ne ben annemi bırakıp çalışabildim ne de eşim uzun süre ayakta duramadığı için kalıcı bir işe girebildi. Kız da sokağa çıkma yasağı nedeniyle kuaföre çalışmaya gidemiyor. Borçlar birikti” diyerek yaşadıklarını özetliyor.

Evden yapabileceği işleri araştırmış Altıkardaşlar, “Amigurumi bebekler ördüm, çarşıda yüncüye bıraktım. ‘Tanesi beş lira ne geliri olacak’ demedim ama satılmadı. Elim maharetlidir aşçıyım börek, sarma yapayım dedim, börek yapacak fırınım yok. Diktiğim çiçekleri satayım, kapari satayım dedim olmadı. Kahve falı bakayım dedim, olmadı. İşin açıkcası ne yapmaya çalışsam olmadı. Ben yaşamımızı devam ettirmek için mücadele ediyorum ama yetmiyor. Temizliğe gitsem diye düşünüyorum ama annemi üç dört saatten fazla yalnız bırakamam. Zaten burada çevrem de yok” dedi. Yaşamlarının bir ‘cendere’de olduğunu söyleyen Altıkardaşlar, kızının eğitimi için kaymakamlıktan bir kere kendilerine 500 lira yardım yapıldığını ancak onunla bir tablet alıp internet bağlattıklarını söylüyor. İnternetin faturasını ödeyememek ise endişe yaratıyor.

EV SAHİBİ İDARE EDİYOR AMA NEREYE KADAR?

Sema Altıkardaşlar’ın eşi Bora Altıkardaşlar ise, “İşler yolunda gitmediği gibi en son açtığımız dükkanın sahibi yüzünden de eşyalarımızı alamadık. Biz borcuna sadık insanlarız. Şimdi de rahatsızlığım nedeniyle çalışamıyorum. Türlü yerlere başvurduk, pandeminin başında 1000’er liradan iki kere yardım aldık. Sekiz aylık kiramızın toplamda sadece dört ayını ödeyebildik. Bazen bulaşıkçılığa gidiyorum. Elimize yüz lira bile geçse ev sahibine ödüyoruz. Allah’tan bizi idare ediyor ama o da artık zorlanıyor” diyor.

ÜST KOMŞUDAN GELEN YEMEK...

Sema Altıkardaşlar ve ailesi yardım istemek zorunda kalmaktan da hicap duyuyor: “Borcumuz 680 lira olunca sular beş gün kesik kaldı ya annemin altını bağlıyorum. Çok zorlandım, artık ne yapacağımı bilemedim, öylelikle yazdım o gruba da. Elektrikle ısınıyoruz ama faturasını ödeyemiyoruz. Kiramız yine öyle... Bazen ekmeğe zeytin koyup yiyoruz. Oysa annemin iyi beslenmesi lazım. Üst komşu sağ olsun ‘Teyzeye yedirirsin’ diyerek bir kap yemek getiriyor.”