Okullar açıldı ama vakalar hâlâ yüksek seyrediyor. Okullarda önlemlerin gerçekten alınıp alınmadığı konusunda veliler olarak endişeliyiz. Okullar açık kalsın istiyoruz. Bunun zeminini de devletin hazırlaması gerekiyor. Örneğin her gün öğrencilerin ateşi ölçülsün, sınıflarda mevcutlar azaltılsın ve ek derslikler açılsın, temizlik ve havalandırma önlemleri gerektiği şekilde alınsın. Nasıl günlük hayatımıza devam ediyorsak, fabrikada çalışıyorsak eğitim de kesintiye uğramadan yüz yüze devam etmeli.

Okulların açılmasıyla birlikte işçiler olarak hem maddi hem manevi olarak ciddi bir yükün altına girdik. Oğlum üniversite okumak için şehir dışına gidecek. Bunun maliyetini şimdiden kara kara düşünmeye başladım. Devlet yurdu çıkacak mı belli değil, yurt çıkmazsa çok daha zor olacak çünkü ev tutmamız gerekecek. İşçiler olarak zaten kıt kanaat geçiniyoruz bir de hak olan eğitimin paralı olması belimizi büküyor. Aslında olması gereken iktidarın bütçeden eğitime yeterince kaynak ayırması. Zaten vergilerin büyük çoğunluğu bizlerden alınıyor ama bu vergiler biz işçiler için değil patronlar için harcanıyor. Her okulun herkese yetecek kadar yurdunun olması ve ucuz yemekhanelerinin olması lazım. Tabii tüm bunlara ek olarak bir de kırtasiye malzemeleri, kıyafet harcamaları gibi masraflar var. Çok uzun saatlerle çalışmamıza rağmen elimize geçen üç kuruşla tüm bunları nasıl karşılayacağız?

Fabrikada bir arkadaşımın çocuğu liseye gidecek, 3 tercih yaptı ve hiçbirine yerleşemedi. Okulların açılmasına rağmen halen bir yer çıkmış değil, özel okula da gönderebilecek durum zaten yok. Bu nasıl bir sistem ki, paran varsa istediğin özel okula gidiyorsun yoksa açıkta kalıyorsun. Fabrikada okulların açılmasıyla birlikte masrafların arttığıyla ilgili konuşmalar oluyor. Biz işçilere düşen parasız, nitelikli bir eğitim için de mücadele etmemiz gerektiğidir.

Fotoğraf: DHA