Ekonomik krizin giderek derinleştiği dönemde kadınların hayatı gitgide zorlaşmaya devam ediyor. Ekonomik krizin yükünü omuzlarına alan kadınlardan sadece bir tanesi, eşinden boşandıktan sonra birçok işte çalışan ve son olarak dükkan açarak esnaflık yapmaya başlayan Öznur, bu süreçte yaşadığı sözlü tacizleri ve baskıları Ekmek ve Gül’e anlattı.  

‘AYAKTA KALABİLMEK İÇİN BİR SAVAŞ VERİYORUM’

Eşinden boşandıktan sonra yeni bir hayata adım atan manifaturacı Öznur Karaduman, “Ben 16 yıl önce eşimden ayrıldım. Önceden ev hanımıydım. Eşimden ayrıldıktan sonra 3 buçuk yıl çalıştım. ‘Bu hayatta ben de varım’ dedim. ‘Bir yerden başlayacağım’ dedim. Çocuğumu almak istedim. Uzun zaman çalıştıktan sonra oğlumu alabildim. Benim bir savaşım vardı, evimi alacağım, arabamı alacağım ve oğlumu o arabayla almaya gideceğim dedim hep kendime. Bunların hepsini başardım ama bizim iki yıldır piyasa şartları, pandemi, evimi arabamı satmama sebep oldu. Şu anda gerçekten ayakta kalabilmek için müthiş bir savaş veriyorum” diyor.

‘DÜKKANI AÇTIKTAN SONRA BİRÇOK KEZ SÖZLÜ TACİZE MARUZ KALDIM’

“Evet birçok şeyi kaybettim ama pes etmiyorum” diye devam ediyor Öznur; “Bir evladım var, anneyim, benim kaçabilme lüksüm yok, sorumluluklarım var. Bu döngü çok zor bir döngü, ayakta kalmak çok zor. Kadın için daha zor. Dükkanımı ilk açtığım zaman aynı işi yapan bir esnafın diğer esnafla iddiaya girdiğini öğrendim. ‘Kadın esnaf, dayanamaz 6 aya kapatır’ demişler kendi aralarında. Ben kapatmayınca tekrar iddiaya girmişler ‘1 yıl sonra kapatır’. Ben kapatmayınca dükkanı kapatmam için ellerinden geleni yaptılar. Fiyatları düşürdüler, maliyetine sattılar ürünleri. Ben gerçekten başarmak istediğim için başardım.

Dükkanı ilk açtığım zaman evlere teslimat yapıyordum, arabam olmadığı için müşteri ile birlikte gidiyordum bu süreçte çok sözlü tacize maruz kaldım.”

‘NEFES ALMAK İSTİYORUZ’

Gıda gibi acil ihtiyaç olmadıkları için insanların manifatura ürünleri almadığını belirten Karaduman sözlerini şöyle sürdürüyor: “Biz zincirin son halkasıyız. İnsanlar almıyor. Gıda gibi değil, elzem değil çünkü. Örneğin ‘nevresimi rengi solsa da seneye alırız’ diyorlar. Perdeleri seneye yenileriz diyorlar. O yüzden bizim işimiz daha zor. Düğünlerin yapılmaması da bizi çok etkiledi, işlerimiz yüzde 90 düştü. Yaz sezonu perde siparişi aldık, bütün siparişler iptal oldu düğünler iptal edildiği için. Kış sezonunda zaten işimiz olmuyor, daha sakin geçiyor bu yaz da hiç iş yapamadık ayakta kalmaya çalıştık sadece.

Oğlum bir şey istediği zaman ‘Önümüzdeki ay bakacağız’ diyorum, önümüzdeki ay tekrar soruyor alamıyorum. Kim gelirse gelsin başa Türkiye’de yaşıyorsam standartlarımın yükselmesini isterim. Ben yaşamak, nefes almak istiyorum. Biz şu anda yaşamıyoruz ki. Stres, sıkıntı başka hiçbir şey yok, bu yaşamaksa yaşıyoruz işte, böyle... Keyif çayı için demek çok kolay... “