Bütün Türkiye 134 gündür ‘Gülistanımız nerede?’ diye sorarken aradan geçen onca zamana rağmen nerede olduğuna dair, bir arpa boyu kadar yol alınmış değil… Dava avukatının açıklamalarından da görebildiğimiz kadarıyla ilk günlerde veriler neyse, bugün de aynı noktadayız…  

Bu kadar can yakıcı bir durumda bile bir başarı hikâyesi olarak servis edilen ‘huzur şehri’ algısının yara almasını en büyük dert olarak görenler ve imaj çizdirme kaygısını kayıp bir canın önüne koyanlar, hatta bu uğurda şizofrenik vakalarımızdan bile medet umanlar şunu çok iyi bilmelidir;

Bir toplumun genetiğiyle oynamaya kalkıştığınızda, makam ve para gücünü toplumun gerçek ihtiyaçları için değil, ‘toplum mühendisliğine’ harcadığınızda ortaya sadece çarpık, yıkık dökük, göçmüş manzaralar çıkar. Onuruyla oynanmış, dengesi bozulmuş bir toplumda ise ancak derelerde ceset toplarsınız… İşinize yararsa!

Gülistan 134 gündür kayıp, suda olduğu düşüncesi belki de en kolay baş edebileceğimiz sonuç… Hem sizin için, hem bizim için…

Ancak suyun hukuku ve kuralları, gün be gün bu iddiayı çürüttü ve dışarı attı…

Ve 134 günün sonunda cevaplarını bilmediğimiz soruları hala orta yerde duruyor. Bu nedenle tekrar soruyoruz;

134 gündür toplum olarak bizi ve aileyi köprübaşında oyaladınız. Avukatı da dâhil herkes bu konu da neredeyse hemfikir; Gülistan suda değil! Siz hala suda ısrar ediyorsunuz. Başından beri, kamuoyunun bilmediği ancak sizin bildiğiniz başka bir şey mi var? Yoksa iyi yönetilmiş ‘kanıtsızlık’ hali mi sizi suya çekip duruyor? Gülistan suda değilse, su dışında hiçbir çaba içine girmeyen sizler, bu kadar ağır sorumluluğun altından nasıl kalkacaksınız? Ailenin acısını nasıl telafi edeceksiniz?

Toplumun büyük bir kısmı neden suda olmadığını düşünüyor? Bu kayıp ile toplum hafızası arasında nasıl bir ilişki var? Toplum bu kadar kuşku içindeyken, nasıl yeniden ‘güven’ ilişkisinden bahsedebileceksiniz?

Gülistan’ın kaybolmadan önceki geceden olduğu düşünülen ve ilimizin caddelerinde oluşamayacak kadar çamura bulanmış olan, Abarakov’un üvey babasına ait arabanın peşine düştünüz mü, bunun kanıt değeri taşıyabileceğini düşündünüz mü? Bir gece önce bazı şeylerin hazırlığı yapılmış olamaz mı? Hele o gece, tanık ifadelerine göre, Abarakov ailesi içinde Gülistanla bağlantılı şiddet boyutuna varan tartışmaların olduğu da düşünülürse, ne dersiniz?

Gülistan’ın kaybolması ile ilgili farklı kurumlar arasında bilgi saklanmadığından emin misiniz? Böyle bir durum varsa kurumlar içinde hiç mi vicdanlı bir ses yok? Bu kadar küçük bir şehirde, her şey ‘mükemmel şekilde gözetleniyorken’ nasıl oluyor da genç bir kadın sessiz sedasın ortadan kayboluyor?

Kentimizde kolluk kuvvetleri ile genç kızlar/öğrenciler arasında yaşanan duygusal ya da sözde duygusal ilişkilerde güç/duygu dengesizliği, kültürel norm farklılıkları, etnik farklılıklar ve bununla bağlantılı ilişkilere yüklenen anlam vs. gibi nedenlerle çoğunlukla kadınlarımız sistematik bir biçimde mağdur edilmektedir. Bu olayların konuşulmasını engellemek için mağdur tarafa burs vs. olanaklar yaratarak olayları kapattığınızı zannetseniz de, kadınlarımızın üzerine mühür gibi işlenen bu psikolojiden yıllar boyu kurtulamayacaklarının farkında mısınız? Şimdi soruyoruz, Esma ile Gülistan olayı arasındaki benzerlikler var mı? Varsa size bir şeyleri ifade etmiyor mu?

Toplum olarak soruyoruz ve şunu bilin istiyoruz;

Toplumsal duyarlılıklardan rahatsız olsanız da, bizler Gülistan’ın kardeşleriyiz ve sormaya devam edeceğiz! Gülistan Doku nerede?