Fabrikada makineye doğru yürürken ‘Bir günlüğüne yasalar biz kadınların elinde olsaydı ne yapardık?’ sorusu kafama takıldı. Öğlen paydosunda arkadaşlarıma bu soruyu yönelttim...

‘Hayatımızı dört duvar arasına sığdıracak kadar küçültmelerine izin vermeyeceğiz! Biliyoruz çünkü, hayat o duvarlarından ardında, yan yana yürünecek yollarda...’

Bizler istiyoruz ki; gerçek anlamda önlemler alınsın, dünyayı etkisi altına alan koronavirüs fırsata dönüştürülüp rantçıların cepleri doldurulmasın.

Her gün yeni bir kız kardeşimizi kaybederken, hiçbirimiz yaşama güvenle ve umutla bakamazken, ülkeyi yönetenlerin adım atması gerekiyor.

Kadınlara sorduk, ‘8 Mart yaklaşıyor. Kadınlar ne istiyor’ diye... Kadınlar taleplerini tek tek sıraladı. Taleplerinin hiçbiri imkansız değil, siz ne istiyorsunuz peki?

Banvit’te çalışan kadın işçiler, iş yerinde baskı yaşıyor, evde çalışmaya devam ediyor, kreş ücretlerinden yakınıyor. Kadınlar bu sorunlarının çözülmesi talebiyle 1 Mayıs’a çağrı yapıyor.

Kadın işçiler yaşadıkları sorunları ve taleplerini dile getirmeye devam ediyor. LCW çalışanı kadınlar işyerlerinde yaşadıkları tacizi anlatıyor. Bir büyük dertleri daha var: Kreş.

Kadın işçilerin sorunları ortak, talepleri aynı. Fokker Elmo işçileri de hiç bitmeyen sorunlarını anlattı Ekmek ve Gül’e. 1 Mayıs’ta en önemli talepleri de kıdem ve evlilik tazminatına dokunulmaması.

Metal işçisi bir kadın yazdığı mektupla özetliyor 1 Mayıs’a giderken talebini: İnsanca yaşam, insanca ücret ve yaşam güvencesi olan kıdem tazminatına dokunulmaması.

Önümüz 1 Mayıs. Taleplerimizle alanlarda olacağız. E haliyle çocuklar da talepleriyle alanlarda olacak. Günün görseli onlardan gelsin. :)