Merhaba sevgili Ekmek ve Gül okurları,

Bizler Esenyurt’ta yaşayan ve çalışan metal işçisi kadınlarız. Metal işkolunda çalışmak oldukça zor. Çalışma saatlerimiz uzun, sabah 8’den akşam 8’e kadar... Bu koşullarda çalışırken haliyle kendimize zaman ayıramıyoruz. Özelimiz yok. Ne bir sinema, ne bir tiyatro... Para ayırsak zamanımız olmuyor, zamanımız olsa paramız olmuyor.
Zaten asgari ücretle ayı nasıl geçireceğimizin derdine düşmüşüz. Asgari ücrete senede bir zam geliyor ama elektriğe, suya, doğalgaza sayamıyoruz kaç kez zam geliyor. Market, pazar cep yakıyor; en temel ihtiyaçlarımızı karşılayabilmek için mesaiye kalıyoruz.

İnsanca geçinebilmek için asgari ücretin artırılmasını istiyoruz. Yiyecek, giyecek ihtiyaçlarımızı, faturalarımızı ödemek için mesaiye kalmak istemiyoruz. Ailemizle, arkadaşlarımızla geçireceğimiz zamanı mesaide tüketiyoruz. Okul açılalı aylar oldu, hâlâ çocuklarımızın bazı ihtiyaçlarını alamadık. Doğalgaza gelen zam ortada, belli ki bu kışı battaniyenin altında gazı açamadan geçireceğiz. Bunların hiçbirisi bizim iki kuruşluk maaşımızdan karşılanmamalı, devletin işi olmalı. Ekonomik kriz bir yandan, asgari ücretin hali diğer yandan, gelen zamlar bir yandan... Sürekli bizden beklenen fedakarlığı biraz da bize böyle hayatı reva görenler yapsın.