Artan hayat pahalılığı karşısında yaşadıkları zorlukları ev kadını Sultan ve işçi Şerife Ekmek ve Gül’e değerlendiriyor.

Sultan, evli, üç çocuk annesi, ev kadını. Evin yükü Sultan’ın omuzlarında… Sultan’ın eşi fabrikada işçi. Sultan, özü sözü bir bir kadın... Gördüğü haksızlıklara karşı sözünü esirgemeyen, hemen orada tepkisini gösteren bir yapısı var. Sultan, artan hayat pahalılığında ev ekonomisine katkı sunmak üzere geçmiş süreçlerde ücret karşılığında mantı yapmış, yaprak sarmış, börek yapmış. “Şimdi onu da yapamıyoruz.” Şöyle açıklıyor: “Her şey pahalılaştı. Unun kilosu 15 lira oldu. Kıymanın kilosu 80 lira. Kimse başkasına mantı yaptırmak istemiyor. Yaptırsa bile az bir ücrete yaptırmak istiyor. Ortada bir emek var. Emek bu kadar değersiz olmamalı.”

EK İŞ GELİR GETİRMİYOR

Komşuları da Sultan gibi ek işler yapıyormuş: “Komşularımdan örgü işleri yapanlar vardı. İpini alıyor ne istenirse evde onu yapıyor ve ücretini alıyordu. Şimdi ip de pahalı; kimse işin içinden çıkamıyor. İpi alıyorsun 10-15 liraya, dışarıda onun yapılmış halini daha ucuza satıyorlar. Masrafı bile çıkmıyor. Haliyle yapılan işin ücreti de ucuza mal edilmek isteniyor. Kimse de işi yapmak istemiyor”

‘EKMEK KUYRUKLARINDA KADINLAR OLUYOR’

“Bir komşum anlattı, ekmeğe gelen zamdan ötürü çocuğuna tost bile yapamıyormuş. Okula gönderirken çocuklara ne bulurlarsa onu veriyorlar. Düzenli bir şey yok. En çok yumurta tüketiliyordu. O da şimdi çok pahalandığı için onu da yapamıyoruz. Mesela mahallemizde Kent Ekmek var. Daha ucuza ekmek satılıyor. Uzun kuyruklar oluşuyor. Ben de kuyruğa giriyorum. Genelde kuyruklarda kadınlar oluyor. Hiçbir şeye güç yetmiyor ki her şeyin ucuzunu arar oluyoruz.”

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ne az bir zaman kala kadınlarla yaptığı sohbetinden bahsediyor: “Kadınların isteği ‘Erkekler artık bizi rahat bıraksın’ oluyor. Konuşması, giyinişi, çalışması, çalışmaması daha birçok şey erkekler tarafından sorun teşkil ediyor. ‘Kadınlar beraber olsun dünyayı fethederler’ diyorum. Korku var. Korkunun giderilmesi gerek. 8 Mart’ta yapılacak etkinliklere kadınların katılmasını isterim. Kadınların bir arada olmasını, güçlü olmasın isterim” diyerek bitiriyor sözlerini.

‘İKİ ÇOCUĞUN ÖĞLE YEMEĞİ MASRAFI 1200 TL’

Şerife ise iki çocuk annesi. Eşi de kendi gibi işçilik yapıyor. Şerife, asgari ücrete çalışıyor. Evlerinde iki kişi çalışıyor olsa bile geçimin çok zor olduğunu anlatıyor: “Asgari ücrete verilen zammın güzel olduğunu savunanlar oluyor. Ama ben asla ve asla yeterli olmadığını düşünüyorum. Eşim asgari ücret alıyor, ben de asgari ücret alıyorum yine yetiştiremiyoruz. En kötü kira bin lira olmuş. Faturaları da düşündüğümüzde elektrik, doğalgaz, su, kirayı da eklersek 2 bin lira tutuyor. İki çocuk okuyor. Cep harçlığı, okul masrafları derken cepte maaştan hiçbir şey kalmıyor. Dürüm olmuş 15-20 lira. İki çocuğun öğle yemeği masrafı aylık 1200 lira. Her şeyden kısmak zorunda bırakılıyoruz. Markette elimde hesap makinesi ile geziyorum. Cebimdeki paraya bakmadan hiçbir şeyin yanına yaklaşılmıyor. Hiçbir yere gidip eğlenmek, dinlenmek, hiçbir sosyal aktivite yapmak bizim hakkımız değilmiş gibi.

Halinize şükredin diyenlere de yanıt veriyor Şerife: “Şükretmemiz gerektiğini söyleyenler var çevremde. Ben sadece rabbimin bana verdiği sağlık için şükrederim. Çalışıp para kazanıyorum. İyi kötü bir şekilde aileme katkıda bulunuyorum. Başka hiçbir şeye şükretmiyorum. Kaşıkla verip, kepçeyle alıyorlar. Böyle olmaz, olmamalı. Bu şekilde ülke nereye kadar gider hiç bilmiyorum. Umarım güzel günler bizim olur. Kadınlar birlikte güçlü diyorum.”

Fotoğraf: Freepik