Aylar önce Çiğli’nin bir mahallesinde yaşamsal haklarını savunmak adına kendisi ve ailesi için ses çıkardığında tanıştık Nurcan’la. Dik duruşundan ve kararlılığından belliydi ne kadar savaşçı olduğu. Yanında çok güvende hissederdiniz kendinizi. Çünkü sesi sadece kendi için değil herkes için çıkardı. Çay içip sohbet edelim diye gittim evine. Temizlikle uğraşıyordu gittiğimde. 3 kız çocuğuna bir de kedi çocuk eklenmiş ondan yakınıyordu, ama sevgisini belli ederek.

‘9 YAŞINDA BİR ÇOCUK KOYUN DERİSİ YÜZER Mİ?’

İçinde ukde kalan eğitim hayatından başlıyor anlatmaya. İlkokul 5’e kadar okuduğunu, hatta ortaokula kendi kendini kaydettiğini ancak abisinin engel olup yollamadığını anlatıyor. Öğretmenleri toplanıp abisini ikna etmeye çalışmış ancak abi göndermemeye inat etmiş. 6 kız, 1 erkek, toplam 7 çocuklu kalabalık bir ailede çocukluğunu geçirmiş. Kardeşlerinden biri erkek olmasına rağmen zulmü tüm aileye yetmiş. Abisi Nurcan’ı bakkala yollarken taşa tükürüp “Tükürüğüm kurumadan geleceksin” dermiş. Yokuş yukarı arkasından motorla gaza basıp koştururmuş çocuk Nurcan’ı, “Bakalım ne kadar koşabiliyorsun” diye. Falakaya yatırmak mı dersiniz, baskı kurmak mı… Yapmadığı şey kalmamış. Çapada çalışmış, pamuk toplamış, incirde üzümde çalışmış, fabrikada çalışmış, temizliğe gitmiş. “3 ay çalıştım belki ama bana 3 sene gibi geldi, çocuktum daha” diyor ve ekliyor “9 yaşında bir çocuk koyun derisi yüzer mi?” Sigortası var mı derseniz, en az 25 yıllık iş deneyimi olan Nurcan şu an 42 yaşında ama bir güncük bile sigortası yok.

‘ONCA EMEĞİME RAĞMEN…’

19 yaşına geldiğinde komşusunun kardeşiyle tanıştırılmış ve evlenmiş. Dillere destan bir düğünü olmuş. Maddi durumları çok iyi olmasa da belirli bir standardı varmış ailesinin. Eşinin ailesi ise daha yoksulmuş. Nurcan bunu dert etmeyip sıfırdan tekrar kurmuş eşiyle kendisinin hayatını. Çalışmaya, biriktirmeye devam etmiş. Sonra yıllar içinde 3 kız çocuğu olmuş kendi gibi direngen. Evlendikten bir süre sonra eşinin alkol problemi başlamış. Bu da bir sürü sorunu beraberinde getirmiş. “3 kız babası olarak yolda yürürken bir dik yürümek var, bir de zikzak çizerek yürümek var. Bana fiziksel şiddet uygulamıyor ama psikolojik baskı yapıyor. Onca emeğime rağmen kafasında bir şeyler kurup beni onlarla yargılıyor” diyor Nurcan. Hatta bir ara gözünü korkutmak için 6 ay uzaklaştırma kararı bile aldırmış. Ancak yasaların koruyucu olmadığından şikayetçi.

‘NEDEN KADIN YAPAMAZ DEYİP DURUYORLAR?’

Kıt kanaat yaptıkları ev hasar görünce yakın zamanda kiraya taşınmışlar. Yaşlı bakmaya devam etmiş. Eşi de sitelerin peyzajıyla uğraşıyor. Çocukların eğitim masrafları, kira, faturalar derken kendisine ne bütçe ne de zaman ayırabiliyor. Şu an en önemsediği şey kızlarının okuyup mesleklerini eline alması ve kendisini ezdirmemesi. Öfkeyle soruyor: “Neden kadın yapamaz deyip duruyorlar?”

“Kadın her işin altından kalkar ve bunu o kadar ince düşünerek yapar ki. Kadının kullandığı arabayı bir erkek sıkıştırmadıktan sonra, yolda yürürken arkasından kötü niyetli erkekler yürümedikten sonra, mini etek giydin şusun busun diye laf söyleyen erkeklerden arındıktan sonra emin olun ki kadın her şeyi yapar. Kadın merhametlidir, koruyucudur, çalışkandır, kendini yetiştirir, erkeği de yetiştirir hatta” diye bastırarak söylüyor. Nurcan, kadına yönelik şiddetin bu kadar yaygın olmasında asıl sorunun kadınların maddi gücü olmaması, almak istedikleri kararları alamaması, eğitimde, iş hayatında eşit olanaklara sahip olamaması olduğunu söylüyor ve bunun sonucunda güvencesiz ve sağlıksız hayatlara mahkûm edildiğini ve bununda şiddeti doğurduğunu belirtiyor.

Sohbetin başından beri çok içten ve dirayetli anlatıyor yaşamını. Başka kız kardeşlerine, kız çocuklarına örnek olsun diye...

Görsel: freepik