Basında yer alan “Tuzla’ya bağlı Aydınlı mahallesinde Ayşegül D. boşanmak istediği eşi tarafından çalıştığı işyerinde silahlı saldırıya uğradı” haberinin ardından tanıştık Ayşegül’le. Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği olarak vurulan kadın arkadaşımızla hem dayanışmak hem de yardımcı olmak için olayın yaşandığı Aydınlı mahallesine gittik. Mahalleliden ve esnaftan yaşananlarla ilgili bilgi almaya çalıştık. İlk başta hergün medyada karşılaştığımız kadına yönelik şiddet haberlerinden biri gibi görünse de aslında 11 yaşındaki kızını 2 yıldır istismar eden kocasının, Ayşegül şikayetini geri çekmediği için onu öldürmek istediğini öğrendik. Aynı mahallede yaşayıp olayı hiç duymayanlarla ya da yaşananlara inanmayıp ”Valla adam çok iyiydi çocuklarını çok severdi. O kadar zeki bir çocuk nasıl oldu da sustu? Annesi ezberletmiş o adam öyle şey yapmaz”, “siz bilmiyorsunuz işler karışık, bence hiç bulaşmayın” diyenler de oldu. Kadına ve çocuklara yönelik şiddet ve istismara karşı mücadele ederken benzer cümlelerle maalesef çok kez karşılaştık. Bu yaşanılan istismar olayında da çıkarıldığı mahkemede istismarcı babanın ceza almaması ve serbest bırakılması bu söylemleri destekliyordu.

SORULARIMIZ VAR!

Ayşegül yaşadığı şiddetin izlerini hala vücudunda taşıyor. Çünkü kaldırıldığı hastaneden zararı olmadığı söylenerek vücudunda 3 kurşunla taburcu edilmiş. Ayşegül’ü ziyaret ettiğimizde konuşmakta zorlanıyordu. İki çocuğunu da devlet koruma altına almış ve iki farklı yurda yerleştirmişti. Ayşegül ağlıyor ve “oğlum bir tarafta, kızım bir tarafta” diyordu. Ayşegül 20 yıldır düzenli olarak eşinden şiddet gördüğünü ama bir şekilde çocuklarının düzeni bozulmasın diye sessiz kaldığını söylüyordu. Evi yuva yapmak için yıllarca çalışmış, uğraşmış ama karşılığında hep aşağılanma ve şiddet görmüş. “Kendim için sustum. Ama kızım için dünyayı yakarım” diyor Ayşegül. “Ben gece geç saatlere kadar çalışıyordum. Nereden bilebilirdim ki; baba kızına bunu yapacak ? Duyduğumda kahrımdan öldüm” diyor. Ayşegül adalet ararken neredeyse suçlu ilan edildiğini anlatıyordu. O anlattıkça aklımızda cevabını merak ettiğimiz bir çok soru vardı. Nasıl olur da Ayşegül’ün ve çocuklarının hayatı tehlike altındayken “bu sıradan bir dava” denilerek geç bir tarihe duruşma erteleniyordu? Ve bu yaşadıkları yetmezmiş gibi tacizci babaya ev hapsi verilebiliyordu? İstismarcı tutuksuz yargılanırken tacize uğrayan çocuğun psikolojisi düşünülmeden nasıl annesinden alınıp yurda gönderiliyor?

DAYANIŞMA BÜYÜRSE CEZASIZLIK OLMAZ

Ayşegül ve çocuklarının yaşadıklarında da yasaların gerektiği gibi uygulanmadığını bir kez daha gördük. Erkek egemen yargı sisteminin tecavüz, şiddet ve kadın katliamı davalarında uygulanan iyi hal indirimleri, gerçekte kadına yönelik şiddetin toplumda yeniden meşrulaştırılmasına sebep oluyor.
Bu olumsuzluklara rağmen kadınlar olarak birlikte mücadele ederek istismarcıların ve katillerin indirim almasını önüne geçebiliyoruz. İlk başta da söylediğimiz gibi Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği olarak Ayşegül’le dayanışma içinde olmaya devam edeceğiz.Tüm kadınları da Ayşegül’le dayanışmaya ve 11 yaşındaki kız çocuğunu koruyamayan yasalara karşı birlikte mücadele etmeye çağırıyoruz.