Clara Ragaz, 30 Mart 1874'de mahkeme katibi Johann Josua Nadig, ve Christina'nın kızı olarak doğdu. 1892 yılında Aarau'da öğretmen eğitimi seminerini tamamladıktan sonra İngiltere, Fransa ve Engadin'de özel öğretmenlik yaptı, ardından Zürih'te öğretmen olarak çalıştı. Teoloji profesörü eşi Leonhard Ragaz'dan kısa bir süre önce 1913'te Sosyal Demokrat Parti'ye katıldı. Ancak partinin 'anavatan savunması' olarak görüp Birinci Dünya Savaşı'na onay vermesi sonrası ikisi de partiden ayrıldılar. Ancak İspanya iç savaşında olduğu gibi demokrasi ve özgürlüklerin savunulması için silahlı ayaklanmayı meşru gördüler. Ragaz, 1902'de Basel içki karşıtı kadınlar birliğinin kurucularından biri oldu.

1907'de Kadın Çabaları Birliği'ne katıldıktan sonra 1908-15'te Sosyal Alıcılar Birliği'nde aktif oldu.1909'da Zürih'te ev işleri sergisini yönetti. Aussersihl'de işçi kadınlara yönelik gönüllü çalışmasının yanı sıra Toplumsal Kadın Okulu'nda öğretim görevlisi olarak görev yaptı.1929-1946 yılları arasında, 1915'te İsviçre seksiyonunun kurucularından olduğu ve 1946'ya kadar başkanlığını yaptığı Barış ve Özgürlük için Uluslararası Kadınlar Biriği'nin genel başkan yardımcısıydı.

20. yüzyılın ilk yarısının en önemli İsviçreli pasifistlerinden ve feministlerinden biridir. Hristiyan etik anlayışının adil, savaşsız ve kadınların eşit haklara sahip olduğu bir dünya için mücadelesinin temelini oluşturduğunu söyledi. Kadınların biyolojileri gereği uyumdan yana ve fedakar olduklarını, bu nedenle daha iyi bir dünya mücadelesinde kararlı mücadele ettiklerine inanmaktaydı. 7 Ekim 1957'de Zürih'te hayata veda etti.