Çocukların kendilerini ifade etmekte yetişkinler kadar başarılı olmadığını söyleyen Okan Üniversitesi Hastanesi Klinik Psikoloğu Emel Güler, çocuklarda uygulanan oyun terapisi ile çocukların yaşadığı sıkıntıları daha kolay anlayabileceklerini söyledi.

Klinik Psikolog Güler, travma yaşayan çocuklarda görülen etkilerden bir tanesinin oyunları hep aynı şekilde oynamak olduğunu, bunun nedeninin de çocukların travmayı yenme şekli olduğunu belirtti.

ÇOCUKLAR TRAVMAYI DIŞARI AKTARMAYA ÇALIŞIR

Emel Güler çocuklarda, yetişkinlerde kullanılan psikoterapinin yerine oyun terapisinin kullanılabileceğini ifade etti ve şunları söyledi: “Travmaya maruz kalmış çocuklar sürekli aynı temada oyun oynarlar. Hep aynı oyunu sürekli devam ettirirler. Bu onların aslında yaşadığı travmayı dışarı aktarma yöntemidir. Bu keşfedildiğinden beri oyunun çocuklar için kullanılan en etkili terapi yöntemi olduğu biliniyor. Yapılan çalışmalarla da çocuklarda görülen pek çok sorunda oyun terapisinin etkili olduğuna dair sonuçlar bulunuyor. Depresyon, çocukluk çağı depresyonu, kaygı bozuklukları, travmalar, çocukların yaşadığı duygusal sorunlar, uyum sorunları, anne-babanın boşanması gibi birçok farklı konuda oyun terapisine başvurulabilir.”

ANNE BABALAR DİKKATLİ DAVRANIRSA GÖZLEMLEYEBİLİR

2 yaşından 12 yaşına kadar olan çocuklarda oyun terapisine başvurulabileceğini belirten Klinik Psikolog Emel Güler, ailelerin ne tür durumlarda çocuklarını psikologa götürmeleri gerektiğini de şöyle anlattı: “Anne-babalar dikkatli davranırlarsa çocuklarda olan farklılıkları rahatlıkla gözlemleyebilirler. Bir şey yaşamış olabilir, bir şeye şahit olmuş olabilir ama bunun yarattığı farklılık mutlaka çocuk tarafından yansıtılır. Çocuklar bu tür durumlarda içe dönerek sessizleşebilir, çekingen olabilir, arkadaşlarıyla oyuna girmez. Böyle çocuklarda mutlaka normalde olduğundan farklılaşan bir yapı göze çarpar. Bu tip durumlarda aileler bize başvurabilirler. Okulda olan uyum sorunları, arkadaşlarıyla yaşadıkları problemler, fazla duygusal olmaları, fazla hırçın olmaları yani normal akışının dışındaki tepkiler gözlemlendiğinde anne-babalar klinik psikologlardan yardım alabilir.