Hindistan’da ‘Sati’ adı verilen töre gereğince, kocası ölen ya da evlendiğinde yeterli çeyiz getiremeyen kadınlar diri diri yakılarak öldürülüyor.
Sati, Hintçe’de ‘iyi kadın’ anlamına geliyor. Kadınların yakılması iki farklı nedene bağlanıyor: Kocası ölen kadın Hindu geleneklerine göre yaşamayı hak etmiyor. Hindular ölülerini gömmek yerine yaktığı için ölü koca yakılırken beraberinde eşi de diri diri yakılıyor. Uygulama dehşet verici: Dul kadın odun ve samanlarla dolu bir yığının üzerindeki kazığa bağlanıyor. Samanların üzerine ölü kocası yerleştirildikten sonra samanlar ateşe veriliyor. Alev kadına değdiğinde kaçmaması için ‘brahmuns’ denilen gardiyanlar kadını sabitliyor.
Sati töresi ev içinde sorun yaşayan gelinlerin de hayatını karartıyor. Gelinlerin kaza süsü verilerek yakılması genelde drahoma sorunu nedeniyle oluyor. Gelin, ailesi tarafından damada ve damadın ailesine verilen para ya da hediyeleri (drahoma) evlendiğinde beraberinde getiriyor. Drahomanın damat tarafından eksik bulunması ise gelinin aşağılanmasına ve hatta yakılmasına yetecek bir neden.
Eşi ölen kadınların yakılmasıyla ilgili ilk kanun 1829’da Hindistan’ı sömürgesi yapan İngilizler tarafından çıkarıldı. İngilizler’in Sati’nin bazı koşullarda uygulanmasına onay vermeleri, İngiliz ordusuna hizmet eden üst sınıf Hinduların da buna göz yumması kanunun sadece kağıt üzerinde kalmasında büyük rol oynadı.
Ardından 1961’de Hindistan devleti tarafından çıkarılan kanunla, evlilik ön koşulu olarak drahoma talep etme, ödeme, kabul etme yasaklandı. Drahoma talep etmek veya ödemenin cezası 6 ay hapis cezası olarak belirlendi. Fakat Hindistan polisi tarafından verilen raporlara göre halen her yıl 2 bin 500 yeni evli kadın yakılarak öldürülüyor.