Christine De Pisan (1364-1431) Venedik’te doğmasına karşın, babasının Fransız kralı Charles V’in hekimi olması nedeniyle Fransa’da yaşadı. Dönemindeki birçok kız çocuğunun aksine babası kızının eğitimi ile özel olarak ilgilenmişti. İtalyanca, Fransızca ve Latince eğitimi aldı. 15 yaşında evlendi, 25 yaşında 3 çocukla yalnız başına kaldı. Bu dönemde babasını da kaybetmişti. Ama yeniden evlenmek yerine ailesini yazdıklarıyla geçindirmeyi seçti. İlk profesyonel kadın yazardır. Pisan, tarih, felsefe ve şiir dallarında kendini geliştirdi. 15. yüzyılın en üretken yazarlarından biri oldu. Tarih ve siyaset alanında birçok kitap yazdı. Kadın tarihinin ilk örnek kitabı olan Cite des Dames’ı (Kadınlar Kenti) da 1405’te bitirdi. Bir dizi kadının gerçek ve mistik resimlerle çizilmiş anlatılmış portrelerinden oluşan kitap, popüler kadın düşmanlığı işleyen metinlere bir tepkidir aynı zamanda. Dönemin yazarlarına erkek erdemleri, kadın erdemleri açısından eleştiri getiriyor, kadın haklarını ve eğitimini savunuyordu. Yazdıkları, onun kadın bilincinin ilk sembollerinden biri olmasını sağladı.
Kadınlar hakkında erkek mitlerini ortaya koydu, otoritesini sorguladı. Değer yargılarını sorgulayarak kadınların kamusal rolleri yapmaya yetenekli olduğunu gösterdi. Pisan kadınlara ait evrensel bir tarih yazmayı amaçlamıştı. Kenti metafor olarak kullanarak, ünlü kilise tarihçisi Sen Augustine’nin City of God’una (Tanrı Kenti) gönderme yapmıştır. O dönemde kadınları partiküler olmaktan ziyade evrenselle ilişkilendirmek önemli bir stratejiydi. Kent ayrıca eve karşıt olan bir kamusal alandı. Bu metaforik yerleştirme ile de Pisan kadınların kamusal alana girmeleri gerektiğine ve siyasal pratikleri etkilemeleri gerektiğine de vurgu yapıyordu.

(Petrol-İş Kadın Dergisi, Sayı 35, Haziran 2010)