Ida Bell Wells (Daha sonra Ida Bell Wells-Barnett) 16 Temmuz 1862'de Holly Springs, Mississippi'de doğdu, 25 Mart 1931'de Chicago, Illinois'de öldü. Amerikalı bir gazeteci ve sivil ve kadın hakları aktivisti idi.  

Siyah hakları örgütü NAACP ve Ulusal Siyah Kadınlar Birliği (NACW) dahil olmak üzere çeşitli organizasyonların kurucularındandı. Afro Amerikalılara yönelik o dönem yaygın lince karşı belirgin bir kampanya yürüttü. Çalışmaları Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sivil haklar hareketini önemli ölçüde etkiledi.

Ida B. Wells, kağıt üzerinde köleliğin kaldırılmasından altı ay önce bir köle olarak doğdu.1866'da kurulan Rust College'a gitti. Ebeveynleri ve en küçük erkek kardeşi, İda 16 yaşındayken sarı humma salgını nedeniyle öldü, beş küçük kardeşine bakmak zorunda kaldı. Aileyi beslemek için henüz 18 yaşına girmeden öğretmen olarak işe başladı. Teyzesinin daveti üzerine, kendinden küçük iki kız kardeşiyle 1882'de Memphis'e taşındı, burada başka bir iş buldu ve çeşitli gazeteler için yazmaya başladı. Yaz aylarında Nashville'deki Fisk Üniversitesi'ne devam etti. 1884 yılında Nashville yolunda birinci sınıf bir bilete rağmen Chesapeake ve Ohio demiryolu treninin kadın bölümünde oturmasına izin verilmedi. Zorla siyah ve melezlerin oturduğu bölüme geçirildi. Demiryoluna dava açtı ve 500 dolar tazminat aldı, ancak karar 1887'de Tennessee Yüksek Mahkemesi tarafından temyiz edildi. Daha sonra gazeteciliğe döndü ve Memphis Serbest Konuşma ve Far gazetesinde hissedar oldu. Güney eyaletlerinde siyah halk üzerindeki baskıyı eleştirirken, aynı zamanda zalimlere karşı kendini savunma olarak gördüğü şiddeti desteklemeye devam etti. Oralardaki okul sistemine yönelik bir makalesi nedeniyle, 1891'de öğretmen olarak işten çıkarıldı.

Özellikle, siyahları terörize etmenin tercih edilen yolu olan linç, Ida B. Wells'in hedefiydi. Linç için gerekçe gösterilen siyahlar tarafından beyaz kadınlara tecavüzün bir şehir efsanesi olduğunu ortaya koyduğu çok sayıda makale yazdı, konuşmalar yaptı. Çözümün yasaların siyah ve melezleri koruyacak şekilde değiştirilmesinde olduğunu düşünmekteydi. Wells, linçler ve sözde nedenleri hakkında gerçeği ortaya koyan istatistikler tuttu. Kendisi bu suçla karşı karşıya kaldı: vaftiz kızının babası ve beyazlarla doğrudan rekabet eden diğer iki siyah dükkan sahibi 1892'de linç edildi. Wells daha sonra makalelerinde beyazlara ait işyerlerinin boykot edilmesi veya Oklahoma'da yakın zamanda yerleşim için temizlenmiş olan bölgelere göç edilmesi çağrısı yaptı. Buna karşılık, gazetelerinin üretildiği bina beyaz çeteler tarafından tahrip edildi.

New York'a gittiğinde, Memphis'e dönmesini yasaklamak isteyen çok sayıda Güneyli'den ölüm tehditi aldı. Daha sonra New York'ta kaldı ve New York Age gazetesine ortak oldu. Döndüğünde Chicago'ya taşındı, Frederick Douglass ve avukat ve Conservator gazetesi kurucusu ve avukat Ferdinand Barnett ile çalıştı. 1895'te Barnett'le evlendi. Çiftin, Barnett'in önceki ilişkisinden iki çocuğuna ek olarak dört çocuğu vardı. 1898 ve 1902 arasında, İda Wells-Barnett ilk sivil haklar örgütlerinden biri olan Ulusal Afro-Amerikan Konseyi'nde sekreter olarak çalıştı.

1909'da Ulusal Renkli İnsanları Geliştirme Derneği'nin kuruluşunda yer aldı, ancak daha sonra aktif olmadığını düşündüğü ve başka organizasyonlar kurduğu dernekten istifa etti. Bir anaokulu inşa etmek gibi çeşitli programlarla Chicago'nun siyah topluluğunun yararına ve 1913'te Ulusal Amerikan Kadın Suffrage Derneği tarafından düzenlenen bir geçit törenine katıldığı kadınlara aktif pasif seçim hakkına yönelik çalışmalara katıldı. 1924 yılında Wells-Barnett, 1896 yılında kurucularından olduğu Ulusal renkli Kadınlar Birliği'nin 1924 seçimlerinde başkanlığa aday oldu ama Mary McLeod Bethune karşısında kaybetti. 1930'da Illinois Senatosu'na aday oldu ve seçilemedi. Ertesi yıl böbrek yetmezliğinden öldü.