Merhaba sevgili Ekmek ve Gül okurları...

Ben 35 yaşımdayım, Gülsuyu Mahallesi’nde oturuyorum. Bundan üç sene öncesine kadar hiçbir sosyal faaliyetim yoktu. Bir gün tesadüfen izlediğim bir belgeselle beraber Hayat TV ile tanıştım. Sonra ilerleyen günlerde Ekmek ve Gül programını takip etmeye başladım. Diğer kanallarda izlediğim kadın programlarından çok farklıydı. Kadının gerçek sorunlarına değiniyorlardı. Programı izledikçe daha çok araştırmaya ve sorgulamaya başladım. Sonrasında kadın sorunlarına dair daha duyarlı olmaya başladım. Hatta kanalı ve Ekmek ve Gül programını izlemesini kardeşime de söyledim. Programda kendimi buldum ve bana çok şey kattı. Televizyon kapatıldığında kendimi çok yalnız hissettim.

Bir gün oğlumun çantasında bulduğum broşürle AÇEV’in kadınlar için başlattığı ‘Hayat Dolu Buluşmalar’ programından haberdar oldum. Böylelikle kursa katılmaya karar verdim. Broşürün üzerindeki telefon numarasını aradım ve Esra Hanım’la görüştüm. Kurs Gülsuyu Gülensu Kadın Dayanışma Evi Derneğinde olacaktı. Dernekle tanışmam da böyle başladı. Bir derste Esra Hanım bize “Bir hayal kurun” dedi. Ben de “Çocuklarım okusun, kendi paralarını kazansın, kimseye muhtaç olmasın” diye kurdum hayalimi. Esra Hanım’a anlattım, tekrar hayal kurdurdu bana. İkinci hayalim için de “Olmamış” dedi. İki hafta sonra geleceğe dair ne istediğimi buldum. Liseyi bitirip üniversiteyi okumak ve ehliyet almak istiyordum. Esra Hanım “Bu sefer oldu” dedi. Hayalimi eşimle paylaştığımda “Ne yapacaksın bu saatten sonra, başımıza avukat mı olacaksın” dedi. Bana hayal kurmayı öğreten AÇEV’e de teşekkür ederim.

8 MART BİTTİ SIRA 1 MAYIS’TA

AÇEV kursu bittikten sonra dernekteki kurslara başladım. Molalarda sohbet ederken Ekmek ve Gül dergisini ile tanıştırdı arkadaşlardan bir tanesi beni. Dergiyi görünce çok sevindim. Programı da beğenerek izliyordum, dergiyi de okumaya başladım büyük bir heyecanla. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü etkinliğinde ilk sahne deneyimimi tattım. Şimdi dernekten arkadaşlarla kurstan kalan zamanlarda derneğin kirasını çıkarmak için mantı ve sarmalarımızı yaparak hem derneğimizi ayakta tutmaya hem de bir araya gelerek dertlerimize sorunlarımıza ortak çözümler bulmaya çalışıyoruz. Burada daha iyi anladım kadın dayanışmasının önemini. Kadınların bir araya geldiğinde birçok şeyi başarabileceğini ve beraber hareket edildiğinde birçok kazanım elde edilebildiğini. Bunun için de kadınların kendi talepleri etrafında birleşip bu talepler için mücadeleyi 1 Mayıs’ta alanlarına taşımaya çağırıyorum. Haydi kadınlar! 1 Mayıs’ta alanlara... Yaşasın 1 Mayıs, yaşasın kadın dayanışması...