Emine Erdoğan’ın “porsiyonlarımızı küçültelim. Sadece ihtiyacımız kadarını alalım… İsraf etmeyelim.” açıklamasını duyduktan sonra dondum kaldım. İşsizlik varken, esnaf bitik durumdayken çalışan işçiler de zar zor geçimlerini sağlamaya çalışıyor. Ekonomik olarak o kadar zor durumdayız ki, yaz gelse en azından kombiyi yakmayız rahatlarız diye düşünüyoruz ama art arda gelen zamlar yüzünden faturaları ödemekte zorlanıyoruz. Bu alay ediyormuş gibi yapılan açıklama benim gibi birçok zor durumda olan insanı rahatsız etti.

Benim iki çocuğum var. Şu an bakacak kimsem olmadığı için çalışamıyorum. O yüzden hem eve katkı sağlamak hem de yaklaşan bayramda çocuklarıma birkaç parça kıyafet almak için boncuk işi aldım. Ama maalesef bu işlerden bir kazanç elde etmek çok zor. 2 aydır daha 130 lira para kazanabildim. Herhâlde çok büyük porsiyonlar tüketsek bu işle uğraşmazdık. Bu emek sömürüsü boncuk işiyle zaman harcamazdım.

Pazara giderken elimizdeki 100 lira ile hangi ihtiyaçlarımı alabilirim diye zaten biz yıllardır hesap yapıyoruz. Geçen gün pazardan 1 kilo salatalık bir kilo fasulye biraz meyve aldım. Çeşit olsun diye 3 tane patlıcan almak istedim. Pazarcı “abla bari bir kilo al. Ben de akşam evime ekmek parası götüreceğim zor durumdayım. 3 haftalık tam kapanma bizi mahvetti. Biz de ne yapacağımızı şaşırdık’. dedi. Esnaf, işçi, emekçi herkes böylesi zor durumda iken bizim ne küçültecek porsiyonlarımız nede sıkacak kemerimiz kaldı. Umarım Emine Erdoğan başını yastığa koyduğunda bu açıklamasını biraz düşünür, bir daha böyle talihsiz bir açıklamada bulunmaz. Bu söylemler önümüzdeki süreçte unutulacak konu olmayacak sanılmasın yaptıkları siyaset de açıklamalar da bizi artık bunalttı. 18 yılda geldiğimiz nokta lokmaları küçültelim olmamalıydı. Çocuklarımın geleceği için eğitimleri için endişelenmiyorum demek isterdim ama ne yazık ki diyemiyorum.

Fotoğraf: MA