Isparta’nın Yukarıdinek köyünde doğdum, 49 yaşındayım. 5 kardeşiz. Babam annemin üstüne evlendi. Bize bakmadı hiç. Yeni eşinden de 3 çocuğu oldu. Biz kendimiz halı dokumayla, yevmiye pancara, pamuğa giderek büyüdük. Yabanlarda yatılı kalıyorduk çadırlarda. İlkokulda okuldan çıkar çıkmaz çalışmaya gidiyorduk. Çalıştığımız paraları babam abimin düğününü yapmak için alıyordu. Kendimize harcayamıyorduk. Oyuncaktır, giysidir almayı bırak pazardan yiyecek aldırmazdı babaannem. Bizim, domates, salatalıkta bile gözümüz kalırdı. Naylon ayakkabı giyerdik, yırtılınca dikip tekrar giyerdik.

15 yaşımda bu sıkıntılardan kurtulmak için komşumun oğluyla kaçarak evlendim. Tabi orada daha büyük sıkıntılar yaşayacağımı bilmiyordum. Eşimden, kaynanamdan dayak yedim. 16 yaşında anne oldum ilk, 2 çocuğum var. Eşim Rusya’ya gitti çalışmaya, orada evlendi. Ben çocuklarla kaldım. Çocuklar 10-12 yaşına gelince geri döndü. Oradaki eşinden çocuğu olmuş. Ayrıldık tabi. Yokluktan, yoksulluktan ailem babasına verdirdi çocuklarımı, 9 yıl göremedim.

Sonra yeniden evlendim. Çocuklar 19-20 yaşında bizim yanımıza geldiler. Askere gidip geldiler. Şimdiki eşim ilgilendi. Harçlıklarını gönderdi. Yaşadığım sıkıntıları şimdiki eşim unutturdu. En azından düzenli bir hayatım var, bana sevgiyle yaklaşan bir eşim var. Haftada bir pazara çıkabiliyordum. Tabi şimdi hayat şartları çok zorlaştı. Pazara iki, üç haftada bir gidebiliyoruz artık.

Çocuklar Rusya’da okuduğu için diplomaları burada geçerli olmadı. Çok zor iş buldular. Biri Türkiye’de geçinemediği için Özbekistan’a çalışmaya gitti. Diğeri burada kirada oturuyor.  Çocuklara destek olmaya çalışıyoruz biz de. Biz dört dörtlük bir hayat istemiyoruz ama azından doktora gidebilmek, sağlıklı beslenebilmek istiyoruz. Doktora gitmen gerekiyor randevu alamıyorsun. Özele gitsen bir sürü para. Torunumun ayağı rahatsız. Özel ayakkabı almamız gerekiyor, her ay bin lira. Her şeyden vergi alıyorlar, sağlığın ücretsiz olması gerekiyor. Çocukların da durumu iyi değil, yetiştiremiyoruz.

Asgari ücretle geçinmek çok zor. En az 5 bin olması gerekiyor. Her şeye her gün zam geliyor maaşlara gelmiyor. Sesimizi duysunlar. Çocuklarımızla güzel bir dünyada yaşamak istiyoruz.

Fotoğraf: Evrensel