Merhaba, ben evli ve iki çocuk annesiyim. Eşim servis şoförüydü. Okullar tatil olunca işini kaybetti. Ben de 5 aydır işsizlik maaşı alıyorum. Çalıştığım otelde çeşitli haksızlıklara uğradım, iş yükünün ağırlığı altında işten ayrılmak durumunda kaldım. 10-12 saat çalıştım, ancak hakkım olan fazla mesai ücretimi kesinlikle vermediler. Bir de sürekli uygulanan mobbing vardı. Ben de bunu kaldıramayıp, işten çıkmıştım. Şimdi işsizlik maaşıyla geçinmeye çalışıyoruz.
Evim kira, oğlum da askerde. Bu durumda bir de benden yardım istiyorlar. Neymiş 10 lira yardım gönderecekmişim. Ben bulamıyorum ki onlara nasıl göndereyim. Evden çıkamıyoruz, maske olmadığından. Şifre gelecek diyorlar, bir türlü gelmiyor. Ekonomik sıkıntılar da iyiden iyiye boğazımızı sıkıyor. Çektiğimiz sıkıntıları kelimelere dökemiyorum. “Devlet niçin var?” diye sorar oldum. Bugünlerde bize sahip çıkmayacaksa, yardım elini uzatmayacaksa hâlâ bizim cebimizdeki paranın peşine düşecekse ne işe yarar onlar. Sadece kendi yandaşlarını düşünürler. Bizleri de hep yok sayarlar. Bir vatandaş olarak sesimi duyuramıyorum. Başvurduğum kapılar yüzüme kapanıyor. Sesimin duyulmasını istiyorum.
İlgili haberler
‘Hükümet biraz da bizi düşünsün’
Koronavirüsten önce kıt kanaat geçiniyorduk. Ekonomik kriz zaten yaşamımızı etkiliyordu, şimdi bu vi...
İnşaat işçisinin eşi: ‘Korona öldürmese de biz zat...
Hanima Kızıltaş’ın eşi inşaat işçisi. Bu süreçte ‘üç çocuğa nasıl bakacağız’ diye soruyor, ne kadar...
Karantina da yoksula değil, zengine…
Ev işçisi Esma anlatıyor: Evde hasta varsa bir odada karantinaya alın diyorlar. Bizim küçücük iki od...
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
Editörden
Bültenimize abone olun!
E-posta listesine kayıt oldunuz.