Nezihe Meriç, Seçilmiş Hikayeler dergisindeki çıkışıyla adını duyurdu. 1950’de derginin Yeni İmzalar sayısında “Bir Şey” ile başlayan öykü verimi bu dergide artarak sürdü; henüz birkaç öyküsü yayımlanmış bir yazar olmasına rağmen özel bir sayı ile tanıtıldı (bu sayıdaki öykülerle yazılar 2011’de Püf Noktası’nda yer aldı).

Bozbulanık’ta bazıları yalnızlığın ve düş kırıklıklarının bunalımını, bazıları yoksulluğun acılarını yaşayan, bazıları da düşler ardında koşan daha çok genç kız ve kadınların öyküleri var. Nezihe Meriç, ayrıntılarla beslenen iç gözlemlerini yalın, duru bir dille anlatırken olaylardan çok duyguların üstüne gider. Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü’nde Bozbulanık’taki öyküleri tek tek ele alıp kendine özgü yorumlarla özetleyen Behçet Necatigil’in deyişiyle, “İşlediği konulara bir iç zenginliği, dinlendirilmiş dikkatler, boyutlar ekleyen yazar, değerini daha bu ilk kitabıyla kabul ettirmişti.”

“Cumhuriyet kuşağının ilk kadın yazarı” olarak nitelenen Nezihe Meriç; bugünkü öykücülüğümüzün temellerini atan 1950 kuşağının da tek kadın yazarı. Dolayısıyla onun, Bozbulanık ve Topal Koşma ile hemen ardından gelen kadın öykücüleri müjdelediği söylenebilir, ki bugün de öncüsü olduğu bir anlatı çizgisi sürdürülüyor.

Bozbulanık 60 yıl sonra, özel bir tek baskıyla Yapı Kredi Yayınları tarafından öyküseverlerle yeniden buluştu.