Merhaba herkese; ben 21 yaşımdayım. Acarsoy Tekstilde 5 buçuk aydır çalışıyordum. İçerideki çalışma koşullarından bahsedecek olursam en başta kadına karşı saygı yok ve baskı çok. Performansa bakıyoruz deseler de en üst seviyede performanslı olan birine dahi daha çok baskı yapılıyor, daha çoğu isteniyor. Eleman eksik oldukça çalışma alanlarında sürekli değişiklik yapılıyor. O makineyi iyi bilen elemanla aynı performans istenip, üstüne daha fazla sorumlulukla fazla makina baktırıyorlar. Bu şekilde sorumluluk arttığında maalesef bünye yorgun düşüyor, iş güvenliği kuralları esnetiliyor, göz ardı ediliyor. Yemek saati dışında mola olmamasına rağmen yemek saatinde içilen çay, kahve sorun ediliyor. Sigara içme alanları sınırlı, yetmiyor. Onun dışına çıkıldığında tutanak yazılıyor. İş arkadaşıyla bir arıza dahi konuşulduğunda ustalar ve şefler tarafından tutanak yazılıyor. Kadınlar lavaboya dahi giderken çekinerek gidiyorlar. Namaz kılan kadınlar mescit olmasına rağmen “Namazlarınızı evde kaza yapabilirsiniz” uyarıları alıyor. Ustalar çalışanları sendikalaşma süreci başladığından itibaren, sigara içerken, lavaboya giderken dahi göz hapsine maruz bırakıyor.

Sendika üyesi birkaç arkadaşlarımızla oturup konuşmaya başladığımızda bu haksızlıkların son bulması için sendikalaşma sürecini hızlandırdık. Bizler, bu haksızlıklar üzerine sendikalaşmaya yoğunlaştık. Benim işten çıkarılmam sonrasında ve eylemlerimiz ile birlikte bizi gördükçe cesaretlenip haklarını aramak istiyorlar. Mücadele ederek de haklarını arıyorlar. Mücadeleye katılmayan arkadaşlarımızın şu anki tek korkusu işten çıkarılmak. Sendika, anayasal hakkımız. 21 yaşında bir kadın olarak sendikayla birlikte öz güvenim daha da arttı. Arkadaşlarımı da bu çatı altında, sendikalaşmaya davet ediyorum. Öz İplik İş Sendikası daima arkamızda. Başkanlarımız, sendikada çalışan diğer arkadaşlarımız bizlerden desteğini hiçbir zaman esirgemeyip bize büyük bir güven veriyorlar. Bu güven ve destekle birlikte bu yolda başarılı bir şekilde yol kat etmeye devam edeceğimize inanıyorum.