Siyahların hareket özgürlüğünü kısıtlamayı amaçlayan geçiş yasalarının kaldırılması için 20 bin kadın, 9 Ağustos 1956’da Güney Afrika-Pretoria’daki Birlik Binalarına gelerek Güney Afrika Başbakanı’na hitaben bir dilekçe verdi.

Yürüyüş, Güney Afrika Kadınlar Federasyonu (FEDSAW) tarafından düzenlenmişti. Organizasyon, kadının yerinin mutfağı olduğu yönündeki geleneksel görüşe karşı çıkıyor ve kadının yerinin her yer olduğunu dile getiriyordu.

Dilekçe, Başbakan Strijdom orada olmadığından, Başbakan’ın sekreterine verildikten sonra kadınlar bir özgürlük şarkısı söylemeye başladılar: “Wathint’ abafazi, Strijdom! Wathint’ abafazi, wathint’ imbokodo! (Bir kadına vurduğunda bir kayaya vurmuş olursun)” O yürüyüşten beri bu dizeler Güney Afrika’da kadının mücadelesini temsil eden dizeler haline geldi.

Şehir ve kasabalardan, yeni iskan alanlarından ve köylerden, kimisi sırtında bebeğiyle, her ırktan kadınların yürüdüğü 1956 yılı, Güney Afrika Apartheid rejiminin ırkçılığının tüm ülkeyi kasıp kavurduğu yıllardı. Hükümet Hintlilerin, Renklilerin ve Siyahların tamamını “Beyaz olmayan”, yani “Siyah” olarak tanımlıyor ve tüm Siyahları şehrin belirli bölgelerine hapsederek, bu bölgeler dışında pasaport taşıma zorunluluğu getiriyordu. Böylelikle ülkenin bazı bölgelerinde Siyahlar Beyazlar için çalışmaya zorlanıyor, kimi bölgelerinde ise çalışma alanları kısıtlanarak ekonomik güç kazanmaları engellenmeye çalışılıyordu.

Verilen mücadeleler sonrasında geçiş yasaları nihayet 1986’da yürürlükten kaldırıldı.

Güney Afrika’nın eşitlik için verdiği mücadelenin en zorlu döneminde, bu mücadelede kadınların payının hatırlanması için ANC (African National Congress/ Afrika Ulusal Kongresi) 9 Ağustos’u Kadınlar Günü olarak ilan etti. 1995’ten beri Güney Afrika’da her yıl 9 Ağustos’ta Ulusal Kadınlar Günü kutlanıyor.

Kaynak: Çatlak Zemin