Evliliğinin ikinci gününden itibaren şiddet görmeye başlayan bir kadındı Döndü Şengül. Şiddet görmeye başladığında karakola başvurup “Bu adamın silahı var ve beni silahla tehdit ediyor” dese de hiçbir önlem alınmamış. Döndü, Şükrü Şengül’den ayrılmaya çalışsa da defalarca çocukları için dönmek zorunda kalmış. Ta ki kızı babasının istismarına maruz kaldığını anlatana kadar. İstismar sonrası karakola gidip şikayette bulunmak isteyen Döndü bu sefer de istismarcıyı koruyan şu sözlerle karşılaşmış: “Bak öyle bir şey yoksa erkeği zor durumda bırakma. Benim de kız çocuğum var. Ben de çocuğumun üstünü örtüyorum.”

Bütün bunları Döndü’nün ablası Hamide Evren anlatıyor bize. “Çocuğun ifadesi pedagoglar eşliğinde alındı. İfadesinin doğru olduğu anlaşılınca Sosyal Hizmetler çocuğa el koydu. Bir kadın için çocuğunun kendi öz babası tarafından istismar edilmesi, bunu kabul edebilmek, şikayet etmek toplumda çok zor bir olayken bir de karakolda karşı karşıya kaldığı durumu görebiliyor musunuz?” diyor öfkeyle Evren.

İSTİSMAR ‘BEKARETİ BOZULMADI’ DENİLEREK AKLANDI!

Döndü Şengül şikayetinden vazgeçmiyor, Şükrü Şengül gözaltına alınıp serbest bırakılıyor, “Bana iftira attılar” diyor. “Bunu tutuklayın beni öldürür” diyen Döndü’nün sesini ise hiçbir kurum duymuyor ve çocuğunu sosyal hizmetlerden geri aldıktan 9 gün sonra öldürülüyor. Şükrü Şengül “eşe karşı kasten öldürmek” suçundan ağırlaştırılmış müebbet cezası alırken, “Çocuğun nitelikli cinsel istismarı” suçundan verilen 30 yıl hapis cezası, İstinaf Mahkemesi tarafından bozuldu. Mahkeme, “çocuğun bekaretinin bozulmaması” gerekçesiyle Şengül’ün beraatına karar verdi.

‘HİÇBİRİMİZ HAYATIMIZA ESKİSİ GİBİ DEVAM EDEMİYORUZ’

Hamide Evren öfkeyle devam ediyor: “Ben her kadın cinayetinde aynı şeyleri yaşıyorum. Sonra çıkıp o katiller, ‘namus’ diyor ve kendi cinayetini böyle aklamaya çalışıyor, bu cesaretlerini aklım almıyor. Her gün her gün kadınlar öldürüyor. Ne zaman bitecek, ne zaman son bulacak. Şimdi bir tek kız kardeşim mi öldü? Biz, bütün aile olarak öldük. Çocuklarım, çocukları... Artık hiçbirimiz hayatımıza eskisi gibi devam edemiyoruz. Kızı ilaçlarını bırakmıştı, adam istismardan beraat edince yeniden kullanmaya başladı ilaç. Hepimizin psikolojisi altüst. Hiçbirimiz iyi değiliz, hiçbirimiz güvende değiliz. Korkmazdım hiç, ama artık dışarı çıktığımda korkuyorum. Bu olaylara göz yumularak toplumun psikolojisini bozmanın ne anlamı var? Biz şiddetten kaçmak için elimizden geleni yaptık. Devlete, adalete sığındık. Daha ne yapalım? Benim 4 tane kızım var, biri evli. Ama hepsi için çok endişeliyim.”

CEZASIZLIK OLDUĞU SÜRECE CİNAYETLER BİTMEZ
Pek çok koruma talebine, kararına rağmen kadınların öldürülmesini de cezasızlık politikalarına bağlıyor Evren: “Yasalar var evet ama bu kadar cezasızlık olduğu sürece kadın cinayetleri bitmeyecek. ‘Şiddetle mücadele ediyoruz’ diyorlar fakat hiçbir şey yapmıyorlar. İstanbul Sözleşmesi’ni kaldırıyorlar. Katillere ‘işinizi tamamlayın’ diyorlar. Adalete güvenmeyeceğiz de ne yapacağız? Artık devlet işini yapsın. Kadınları korusun…”