Batıkent Pir Sultan Abdal Cemevi deprem sonrası deprem bölgelerinden gelen depremzedeleri ağırlıyor. Batıkent halkı hem deprem bölgesiyle hem de deprem sonrası Ankara’ya gelen depremzedelerle dayanışmayı sürdürürken biz de Ekmek ve Gül olarak deprem sonrası Ankara’ya gelen depremzedelere mikrofonumuzu uzattık. Depremzedeler deprem sonrası yaşadıklarını ve Ankara’ya gelişlerini sesleri titreyerek anlattı.

‘BİZ VATANDAŞIN YARDIMLARIYLA AYAKTAYIZ DEVLETİN DEĞİL’

Maraş’tan Ankara’ya gelen bir depremzede şunları söyledi: “Bizim oraya yardımlar 3-4 gün sonra geldi. Biz sokaktaydık zaten, 2 gün yağmurun altında kaldık, çadıra girdik çadırda hiçbir şey yoktu, battaniye yerde bir şey yoktu. 3-4 gün sonra soba verdiler, vatandaşın yardımlarıyla kendi çabamızla geçebildik çadıra. Yardımlar çok geç ulaştı, benim evim yıkıldı iki çocuğumla çıktım buraya geldim. Burada da devletin hiçbir yardımını görmedim, orada da görmedim. Ev arıyoruz bulamıyoruz, evler 8 bin-9 bin lira, bizim imkanımız yok, yer bulabilirsem burada kalacağım, bulamazsam ne yapacağım? AK Partinin binasına da gittim, ‘Paranız varsa herkeste ev var, gidin tutun oturun’ dediler, bize hiçbir şey yapmadılar, bizimle ilgilenmediler. Biz vatandaşın yardımlarıyla ayaktayız devletin değil, devletten bize bir fayda yok.”

‘OY ZAMANI GELMESİNİ BİLİYORLAR, DEVLET BİZE EV VERSİN’

Başka bir depremzede kadın ise şunları söyledi: “Biz Ak Partiye gittik insan bir geçmiş olsun der, hoş geldin der, biz o kadar kötü bir insan mıyız? Okulun bahçesi kapalı pazar gibi, bezlerle etrafını çevirdik, ortasına ateş yaktık, korka korka evlerimize gittik. Her şeyi getirdik evlerimizden. AFAD 5 günde geldi buraya. Çadır yaptılar içinde ısınabileceğimiz bir şey yok, lamba yok, biz o günlerde perişan olduk. Kendi ülkemizde mülteci durumuna düştük, eşim çay aldı ‘Şekere dokunma, ona buna dokunma’ dediler. ‘Biz sizi istemiyoruz, gidin, sizden yardım istemiyoruz’ dedik. Devlet gönderdi dediler, nerede devlet gönderdi, bizim devlete ihtiyacımız yok devlet nerede? Allah cemevinden razı olsun, 3 öğün yemeğimizi de veriyor, kalacak yerimizi de veriyor, soba da yanıyor… Devlet çıksın da bana ev versin, bu vatanın evladıysam, oy zaman gelmesini biliyorlarsa bana ev versinler. 2 aile ortada kaldık. Hani nerede devlet, bize hiçbir şey yapmadı biz kendi çabamızla buraya geldik.