İskenderun'da Mustafa Kemal Mahallesi'ndeki çadırkentte kalan 60 yaşında depremzede bir kadın, yatalak annesine ve babasına bakıyor. 7 kişi kaldıkları çadırda anne ve babasının bakım yükünü üstleniyor: "Benim de fıtığım var, ameliyat oldum, 60 yaşındayım, ben de bir can taşıyorum. Ama ne zamana kadar bu can taşıyacak beni. Anneme ve babama yardım edebilmem için benim de ayakta durmam lazım. Ben ayakta durmazsam annemle babamı canlı canlı mezara koymuş olacam.Devletimizin bir el atması lazım"

Babasının ortak tuvalet ve banyoya kadar yürüyemediğini, bir aydır anne ve babasının banyo yapamadığını söyleyen depremzede kadın, içinde tuvalet-banyosu olan konteyner taleplerinin AFAD, Kızılay tarafından "Bizde konteyner yok" denerek alınmadığını söyledi. Kendisine tuvaletsiz-banyosuz konteyner verilmek istendiğini ancak kabul etmediğini çünkü yine anne ve babasının tuvalet ve banyo sorununun çözülmeyeceğini belirtti. Bir aydır çadır içi lazımlıkla sorunu idareten çözmeye çalıştığını söyleyen depremzede kadın, "Evler yapılana kadar hep poşette mi tuvalet sorununu çözeceğiz babamın?" diye bir aydır çözümsüz bırakılmalarına tepki gösterdi.

İki gün önce çadırkentte yağan yağmurun ardından yaşanan sel ile her yerin su olduğunu anlatırken "Benim hastam tir tir titriyor, elektriği kesmek zorundalar haklı olarak, altyapı hep açık, kablolar yerde. Hastalar üşüyorlar, battaniyeleri üst üste koyduk ama bu sefer de nefes alamıyor. Astım hastası zaten Alzheimer."

Çadıra da 7 kişi sığmadıklarını, geceleri birilerinin dışarda birilerinin oturarak uyuduğunu anlattı. Tek istediğinin barınacak temiz bir yer olduğunu söyledi.

Röportajı yaptığımız sırada kaldıkları çadır dün AFAD'ın gönüllülerin çadırlarını kaldırması ile söküldü ve yerine AFAD çadırı konuldu; aynı sıkıntılar devam ediyor.