Merhaba, Avcılar Ekmek ve Gül Gurbunun çağrısıyla birçok genç kadının katılım sağladığı kahvaltı programına bende katıldım. Halihazırda Ekmek ve Gül okuru olarak böyle bir organizasyonda olma fikri bile bireysel farkındalığıma katkı sağlamıştı ve daha fazlasını heyecanla bekliyordum. Grubun çoğunluğu üniversiteli genç kadınlar oluşturuyordu ve ortalamanın birkaç yaş üstünde olup okulunu bitirmiş bir kadın işçi olarak enerjisi yüksek masaya dahil oldum. Öncelikle belirtmek isterim ki geleceğin hukukçularının, mühendislerinin, sanat yönetmenlerinin kadın sorunlarının konuşulacağı bir organizasyona yoğun ve istekli katılım sağlamaları derin bir nefes alıp daha dik yürümemi sağladı.

Kadınların yaşadığı ve üzülerek çoğaltabildiğimiz başlıklarda fiber şiddet, flört şiddeti, taciz, iş yerlerinde ve okullarda uygulanan mobbing gibi zorlukların konuşulduğu toplantıda, bir kez daha anladım ki mesleği, konumu, maddi durumu ne olursa olsun tüm kadınlar bu baskılara ve şiddete maruz kalıyor. Peki biz nasıl duyurabiliriz sesimizi, buna nasıl dur diyebiliriz?
İşte zihnimde tüm konuşmaların ardından bu soru belirmişken beni en çok etkileyen konuya değinildi. “Birlikte, aynı amaçla yürüdüğünüzü bildiğiniz insanların olması ve bunun verdiği güç hayatta sizi en güçlü hissettirecek şeydir” Evet cevap buydu…

Yaşadığımız zorluk her ne olursa olsun karşı koymak için, yalnız olmadığını göstermek için amacının ve sonunda kazanılacak zaferin ortakları yani yoldaşlarınla güçlü olmak fikri benim için günün özetiydi. Tekrarı için gün saymak üzere olduğum etkinlikte emeği geçen tüm “Kız kardeşlerime” teşekkür ediyor ve uğrunda bedeller ödenerek, mücadele ile kazanılmış 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günümüzü kutluyorum. Birlikte mücadele ederek özgürleşecek tüm Kadınlara ve yarınlara selam ile…