Kentpar Otomotiv’de Birleşik Metal-İş Sendikasında örgütlendikleri için işten atılan 100’ün üzerinde işçi fabrikanın önünde direnişe devam ediyor. Arkadaşlarının işten atılmasına karşı çıkınca kendisi de işten atılan Makine Mühendisi Hatice Koçyiğit Güzel, 5 aylık hamile olmasına karşın fabrikanın önünden ayrılmıyor. İş durdurunca yemek ve suya erişimlerinin bile engellendiğini anlatan Güzel, “Kentpar biz olmadan kocaman bir beton yığını” diyor.

Konya 4. Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Kentpar Otomotiv’de, üretim baskısı ve kötü çalışma koşullarına karşı sendikalaşan ve işten atılan işçilerin direnişi sürüyor. Fabrikanın içinde başlattıkları direnişleri patronun polisi çağırmasıyla sona eren işçiler, bu hafta itibarıyla fabrikanın önünde eyleme devam etmeye başladı. Her sabah işbaşı saatinden önce, saat 7.30’da fabrikanın önüne gelen işçiler buradan ayrılmıyor. Sabah servisle işe gelen işçilere sloganlarla seslenen işçiler, seslerini içeri duyurmaya çalışıyor.

‘İŞTEN ATILANLARI DUYUNCA YANLARINDA OLDUK’

İşten atılan işçiler arasında direnişe katılan sadece iki kadın var. Sendikada örgütlendikleri için işten atılanların arasında işçilerin yanı sıra mühendisler de bulunuyor. Onlardan biri de Makine Mühendisi Hatice Koçyiğit Güzel. 5 aylık hamile olan Güzel, direniş alanından zorunda olmadıkça ayrılmıyor, arkadaşlarını yalnız bırakmıyor. Sendikalaşma ve işten atılma sürecinde neler yaşadıklarını konuştuğumuzda Güzel, şöyle anlatıyor: “Eylül ayında daha iyi şartlarda çalışmak için sendikaya başvurduk. Sendika başvurumuzu kabul etti. İşverenlerimiz duymuşlar, öğle arasında arkadaşlarımızı tek tek işten çıkarmaya başladılar. Biz de bunu duyunca arkadaşlarımızın işten çıkarılamayacağını ve onlara destek olacağımızı söyleyerek yanlarında olduk. Barışçıl eyleme başladık” dedi.

EVDEN DÖNDÜĞÜMÜZDE BİLGİSAYARLAR TOPLANMIŞTI

O gün işverenin kendilerine kimseyi işten çıkarmayacağını, ertesi gün işe gelebileceklerini söyleyerek evlerine gönderdiğini anlatan Güzel, “Biz ertesi gün işe gelince bilgisayarlarımızın toplandığını gördük ama yine de çalışmaya devam ettik. Üretimdeki işlerimizi yapmaya başlamıştık. Fakat daha sonra hepimizin Kod 46 (İşçinin, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi davranışlarda bulunması…) gerekçesiyle işten çıkarıldığını öğrendik. Bunun sonrasında eylemimize, grevimize başladık. Şimdi de Kod 46 ile işten çıkarılacak bir suç işlemediğimizi, sendikaya üye olmanın bizim hakkımız olduğunu, yasalara uygun olduğunu söylüyoruz. Geri dönmeyeceğiz, hakkımızı arayacağız, sonuna kadar burada direneceğiz” dedi.

Sabahın erken saatlerinden akşama kadar güneşin altında beklemek, her gün fabrikanın önünde eyleme katılmak zor olsa da Güzel, arkadaşlarını yalnız bırakmıyor. Sıcak hava koşullarından etkilenmemek için gölgede durmaya özen gösteren Güzel, slogan atılacağı veya toplantı yapılacağı zaman arkadaşlarının yanına gidiyor.

‘İÇERİ ALMADILAR, DIŞARIDAN DESTEK VERDİM’
Bu süreçte ne zorluklarla karşılaştığını sorduğumuzda Güzel şöyle diyor: “O gün öğlene kadar çalışmamıza rağmen bize yemek vermediler. Çay ve su da verilmedi, dolaplarımız kapatıldı. Beraber olduğum arkadaşlarım hamile olduğum için beni eve gönderdiler. Ertesi gün geldiğimde iş akdim feshedilmemişti ama firmanın içine girmeme izin vermedi işveren vekili. Bu yüzden arkadaşlarımıza dışarıdan destek olduk. Onlar içerideyken biz de dışarıda bekledik.”
Her gün sabah 8 akşam 6 mesaisinde burada olacaklarını belirten Güzel, direnişe devam edeceklerini söylüyor. Güzel, kararlı olduklarını şöyle anlatıyor; “Kentpar biz olmadan kocaman bir beton yığını! Burası bizimle vardı, bizim sayemizde Kentpar oldu. Bundan sonra da gitmeye niyetimiz yok, işimizin başında buradayız.”

Fotoğraf: Evrensel