DİSK-AR ‘İşsizlik ve istihdamın görünümü’ raporunu açıkladı: İşsizlik salgının ilk aylarından daha kötü. Her 100 kadından sadece 16'sı kayıtlı ve tam zamanlı istihdamda.

Yarım yıldır evdeyim ve işsizim. İşsizlik maaşını sadece 8 ay aldım. Benim üniversitede okuyan bir kızım var, kızıma verilen burs ve yardımlarla geçinmeye çalışıyorum.

Diyarbakır’da 4 çocuğuyla yıkık dökük bir evde yaşayan ve merdiven silerek kazandığı 600 TL ile geçinmeye çalışan Remziye Yel, iktidar yetkililerine tepki gösterdi.

Kısa çalışma ödeneği, ücretsiz izin, nakit ücret desteği işsizlik fonundan karşılanırken, iktidar ise Merkez Bankasının 128 milyar dolarlık rezervlerinin nereye gittiğinin hesabını veremez durumda.

Umutsuzluk ve öfke bir arada ne işe yarar? Öfke yakıp yıkabilir, evet ama ardında umutsuzluğun pusuda beklediği bir öfkeyle hayat yeniden kurulabilir mi?

Pandemiyle birlikte yoksulluğun da yoksulluğunu gören kadınlar… Esenyalı Kadın Dayanışma Derneğine yardım başvuruları artarken, hükümet patates soğan da dağıtsa bu yoksulluğun üzerini örtemiyor artık.

19 Nisan’da Evrensel Gazetesinde işsizliğin “bedellerini” anlatmıştı Nergis. Günübirlik işler yaparak kızına bakmaya çalışan Nergis’in şimdi güvenceli bir işi var. Nergis, duygularını anlatıyor.

Pandemi patronlar tarafından düşük ücrete, ağır koşullarda işçi çalıştırmak için kullanılırken özellikle kadınlar için hem çocuğun bakımı yükü hem işsizlik hem de yoksulluğu derinleştirdi.

Tabii kocaman saraylarda oturanlar açın halini bilmez. Benim evim kadar yemek masaları olanlar halimizi anlamaz. Bizim soframıza üç tabak zor sığarken o kocaman masalara ne koyarlar acaba…

Oxfam'ın araştırmasına göre kadınlar pandemi nedeniyle dünya çapında 800 milyar doların üzerinde gelir kaybetti.

Bir Facebook yardımlaşma sayfasına düşülen, “İhtiyaç sahibi küçük çocuğu olan birine 100 TL yardımda bulunmak istiyorum” notuna yüzlerce başvuru yapılıyor. Bunlardan ikisi Özlem ve Derya…

Adanalı emekçiler tam kapanmanın olması için fabrikaların da kapanması gerektiğini söylerken, devletin işçilere maddi destekte bulunması gerektiğine de dikkat çekiyor.

Ekonomik kriz, 1 Mayıs yasağı, pandemide gözetilmemek… İstanbul’da çalışan ve işçilerin iktidara öfkesinin her an büyüdüğünü söyleyen bir işçi kadın anlatıyor…

Tarlabaşı’da kadınların ana gündemi işsizlik. Kadınlar, hükümetin yoksulluğu önlemek yerine patates ve soğan dağıtmasına tepki gösteriyor: ‘Biz soğan patates ve makarna istemiyoruz, iş istiyoruz.’

6 aydır işsiz olan Mevhibe Akdeniz işsiz kaldığı süreci, yaşam koşullarını, iş ararken karşı karşıya kaldıklarını Ekmek ve Gül’e anlattı.

Nergis, 36 yaşında. İki üniversite bitirmiş. Facebook gruplarında her an iş arıyor. Zengin muhitlerde kartını da dağıtıyor: “Güvenilir, eli çabuk, hijyenik temizlikçi… Nergis Bilmemne!”

Geniş tanımlı işsiz sayısının 10 milyonu geçtiğini belirten DİSK-AR, pandemide işsizliğin arttığına, kadınlarda bu artışın daha fazla olduğuna dikkat çekti.

Yirmi iki yaşındaki çağrı merkezi çalışanı Esra’nın hikayesi, hayalleri, beklentileri bugün Türkiye gençliğinin yaşamına ayna tutuyor.

Saraykapı’da naylon brandanın üzerine serilmiş tülbent, çocuk süveterleri ve patikleri satan 75 yaşındaki Sıdıka Aydın, sattıklarından 2.5 lira kazanıyor. Yoksulluk ise 75 yıldır hiç bitmeyen derdi...

Her yerde müthiş bir sömürü her yerde işçi üzerinden zengin olma çabası var ve işçi bundan kaçamıyor.