Yerel seçimlere haftalar kala yerel yönetimleri ilçemizdeki kadınlarla konuştuk. İkitelli’deki kadınların öncelikli talebi çocuklarını güvenle bırakabileceği ücretsiz kreşler. Kadınlar ayrıca kendilerini güvende hissedecekleri mahalleler istiyor.

Taciz ve şiddete maruz kalmamak ve mahalle baskısından kurtulmak için toplumsal eğitim seminerlerinin gerçekleşmesi de talepleri arasında. İkitelli’den Gül, Neriman, Dilek ve Saniye nasıl bir mahalle ve ilçe istediklerini bize işte böyle anlattı...

ÇOCUKLARIMIZ EVE HAPSOLDU

GÜL: Çalışan aileler ve çocukları için mahallelerde kreşler açılmalı. Mahallelerimizde eskiden daha fazla park vardı ama şu anda neredeyse hiç yok denecek kadar az. Herhangi bir doğal afete gidebileceğimiz toplanma alanları bile yok. Korkumuzdan çocuklarımızı evlere hapsediyoruz. Dışarı çıktıklarında sadece kaldırımlarda oynamalarına izin veriyoruz. Kaldırımlar ve yollar arabalardan geçilmiyor. Mahallerde araçların park edileceği bir park alanı yapılsa rahatlıkla sokaklarda kaldırımlarda yürüyebiliriz, korkmadan çocuklarımızı sokağa bırakabiliriz.

Sokak ışıklandırmaları yetersiz. Ben gece vardiyalarında eve dönerken zorlanıyorum çünkü ne kadar servislerle gitsek bile evlerimize kadar bırakılmıyoruz ve kendi sokağımızda yürürken bile tedirgin oluyoruz. Daha güvenle yürüdüğümüz sokaklar istiyoruz.

KADINLAR KARANLIKTA İŞE GİTMEK İSTEMİYOR

NERİMAN: Elli yaşındayım ama beş yıldır çalışıyorum. İki tane çocuğum var. Biri 22 diğeri ise 16 yaşında. Onları ilk doğurduğumda yalnız başıma büyütüyor olmaktan kaynaklı ciddi sıkıntılar yaşadım. Eşim tek başına çalışıyor ve geçimimizi tek başına sağlamaya çalışıyordu. Ben çalışmak istiyordum ama çocuklarıma bakacak kimse olmadığı için çalışamadım. Yeni seçilecek olan ilçe belediyesi bugün kadınlar daha rahat çalışabilsinler ya da daha rahat hareket edebilsinler diye kreşler açmalı. Ben çocuklarımı çok özgür büyütemedim çünkü onları bırakabileceğim hiçbir alan yoktu. Hep peşlerinde olmak zorundaydım. O dönem kreş olsaydı çalışabilirdim. Ne sağlık güvencem ne de geleceğe dair bir birikimim var. Sabahları işe giderken kadınları görüyorum. Toplu bir şekilde işe gidip gelmeye çalışıyorlar çünkü sabahın çok erken saatinde, karanlıkta yollara düşüyorlar. Aydınlatmalar yeterli değil. Yollar güvenli değil. Kadınlar sokaklarda hiçbir baskı altında kalmadan hareket edebilmeli.

SIĞINMAEVLERİ İSTİYORUZ

DİLEK: 30 yaşımdayım ve 10 yıldır çalışıyorum. Bir kadın olarak yolda rahat yürüyemiyorum. İnsanlar bir kadına farklı gözle bakıyorlar ve kendimi rahat hissetmiyorum. Belediyeler bu konuda eğitimler verebilir, seminerler düzenleyebilirler.

SANİYE: Bir park alanımız yok, söyle bir yürüyüş yolumuz yok. Mahallemde rahat rahat yürüyemiyorum. 3 tane çocuğum var. Okullar tam gün olsaydı geliş gidiş saatleri belli olurdu. Bir işe girip çalışabilirdim. Bırakabilecek bir yerim yok. 20 yıldır evliyim ve evde oturuyorum. Belediyelerin ücretsiz kreşleri olsaydı, şimdi 15 yıldır sigortalı çalışıyor olurdum. Kadın sığınmaevleri yetersiz. Daha önce kadın sığınmaevine gittim, ama pek çok sebeple hemen almıyorlar. Zaten en yakın sığınmaevi de Bahçelievler’de. Kadınların hızla ulaşabileceği bir sığınmaevi yakınlarda yok. Mahallemizde sığınmaevi istiyoruz.