Karapınar Mahallesi’ndeyiz. Çadırkentin yakınlarında, mahalle aralarında öbek öbek çadırlar kurulmuş. Kimi zaman ihtiyaç halinde eve kısa süreli girmek için ve evdeki eşyalarının çalınma korkusundan çadırları hasarlı, az hasarlı evlerin yakınına kurulu. Komşu evler komşu çadırlara dönmüş durumda. İki çift terlik alabilen bir kadın birini komşusu için ayırıyor. “Geçmiş olsun” diyoruz çadır önlerindekilere, onlar da “Hepimize” diyor. Ya bir çay ya da kısıtlı miktarda olan içme sularından ikram etmek istiyorlar. Havalar ısınmaya başladı Adıyaman'da. Birkaç çöp konteynerının yanında, üstünde battaniyeler var. Belki de yıkayamamaktan kullanılacak halde değiller.

‘BİR BUÇUK YIL OLDU BU BİNA YAPILALI’

Çadır önünde oyun oynayan çocukları görüyoruz, yanlarında da Feride var. İki çadır açmışlar. Biri barınmak öteki tuvalet ihtiyaçlarını karşılamak için. Çadır açtıkları yerin arkasındaki evini gösteriyor, "Bir buçuk yıl oldu bu bina yapılalı" diyerek.

Evi için az hasarlı denmiş fakat Feride evin girilemeyecek durumda olduğunu belirtiyor. İki küçük çocuğu var "Biri 1 buçuk yaşında. İhtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyorum. Eve girmek zorunda kalıyoruz ihtiyaçlarımızı karşılamak için" diyor.

"Çadır açtık, içine hasta tuvaleti aldık. Herhangi bir yerde seyyar tuvalet veya hasta tuvaleti verilmedi bize" diyen Feride kendi imkanlarıyla kurduklarını söylüyor burayı.

‘EVİMİZİ BIRAKIP GİDEMİYORUZ’

Çocukları küçük, hem sağlıklarından endişelendiğini hem de evlerinin önünden ayrılmak istemediklerini söylüyor; "İlle de çadırkente gelin denildi. Ama bizim bütün kapılar açık, bütün eşyalarımız içeride, maalesef evimizi bırakıp da gidemiyoruz " diyor.

‘BİZ BUNU HAK ETMEDİK!’
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın helallik istemesinden bahsediyorum, "Biz burada sefil bir hayat yaşıyoruz. Hiçbirimiz bunları hak etmedik. Ne çocuklarım ne ben ne burada olan herkes ne de toprak altındakiler" diyerek ileriye dair umutsuzluğunu da dile getiriyor.

Görsel: Ekmek ve Gül