Saraylı bizlere helikopterden bakmış. Yollar tıka basa arabalarla doluymuş, her şey tıkır tıkır yolundaymış ve ekonomimiz yine şahlanışlardaymış. Tabii gelip bizim mahallenin yoksul evlerinin pencerelerinden bakacak hali yok ya. Koskoca Cumhurbaşkanı sonuçta, o bulutların üzerinde gezinirken aşağıda yoksullukla, işsizlikle, açlıkla baş başa bırakılan ve her gün nereden bir yardım bulabilirim diyen kadınların hikayesini nereden bilecek? Şimdi ben uzaydan bile görülecek yoksulluk hikayelerini anlatacağım. Sadece eylül ayında bize bin bir türlü dertle ulaşan yoksul kadınların hikayelerini dinledikçe nasıl dert sahibi olduğumuzu...

PAZAR BİTİMİNDE ARTIK TOPLAMAK…

Eylül ayında 287 kadın derneğe çocuğuna kırtasiye alamadığı için, 86 kadın ise gıda ve ekmeğe ulaşamadığı, yardıma muhtaç olduğu için başvurdu. Seçim yatırımı için çeşitli yardımlar dağıtılmaya başlamış olsa da bugün artık dün gibi değil. Çünkü artan zamlar, yükselen enflasyon karşısında hiçbir geliri olmayan yoksul kadınlar için bu yardımlar hiçbir şey ifade etmiyor. Anlatıyor 3 çocuklu Nuran, “Kiracıyım, eşim hasta, eve giren tek şey eşimin engelli maaşı. Onun bakımına harcamam gereken parayı kiraya veriyorum. Yiyeceğimizi pazar yerlerinden atık sebzeyi toplayarak elde ediyorum. Bunu yaparken çok utanıyorum ve mutlaka karanlıkta gidiyorum. Biz de insan gibi yaşamak istiyoruz ama bizi gören yok…”

Helikopter çok yüksekten uçtuysa demek, Nuran'ı görememiştir.

Neyse diyelim ve bir de Demet’in hikayesine bakalım. “Her yere yardım için başvurdum, iki çocuğuma kırtasiye alamıyorum. Bir de sizi söylediler kadın derneği destek olur dedi mahalleli…” Çocukların geçen yıl beslenmesiz okula gittiğini öğreniyoruz. Bir öğretmenlerinin çabasıyla veliler, kendi aralarında para toplayıp çocukların beslenme sorunlarını çözmüşler. Bu yıl hem beslenme götürecek hem de kırtasiye malzemelerini alacak para yok. Demet, “Belediye dağıtmış ama bize ulaşmadı” diyor.

OKULDA AÇLIKTAN BAYILAN ÇOCUKLAR

Yine bizi çok etkileyen hikayelerden biri Seher’in hikayesi. Seher, ikizleri için çok endişeli. Babaları inşaat işçisi ve iş kazası geçirdiği için ağır işlerde çalışamıyor. Malum kimse de hafif iş vermiyor. Yıllarca AKP’yi canı gönülden desteklemişler. Seher, ikizlerini okutmakta ve doyurmakta zorluk çekiyor. O da karanlıkta sokağa çıkanlardan. Eşinin uzun paltosunu giydiğini, kendisine erkek görünümü verdiğini söylüyor. Çok bir şey bulamıyor, biraz ekmek kırıntısı veya meyve kabuğu falan. Hikaye burada bitmiyor, sabahları kahvaltı yapamıyor çocuklar. Eğer varsa akşamdan kalan bayat ekmek, çok şanslılar ama yoksa okula aç karınla gitmek zorundalar. İkizlerden biri bazı günler okulda bayılıyormuş. Bu kadar iyi bir ekonomik düzende olacak iş mi be çocuk sen niye bayılıyorsun(!)

TOKAYLA EKMEK TAKASI

Ve son olarak ayak üstü sohbet ettiğimiz bir sınıf öğretmeni aktarıyor. “Sınıfımda en az 15 çocuk beslenme getiremiyor. Beslenme getiremeyen çocuklar beslenme saatinde sürekli kendilerini oyalayacak bir şeyler bulmaya çalışıyorlar. Ya dışarı çıkıyorlar ya da koridorda sek sek oynuyorlar. Ben gücüm ve param oldukça onlara bir şeyler alıyorum ama nereye kadar... Bir öğrencim karnının açlığına dayanamayıp en sevdiği tokasını yanındaki arkadaşının ekmeğinin yarısını alabilmek için verdi. O gün bugündür öğrencilerimle bir dayanışma içine girdim ama takdir edersiniz ki buna yıl sonuna kadar ekonomik durumum yetmez. Şimdilik anneme börek yaptırıyorum, esnaf olan bir akrabama sandviç yaptırıyorum, ama nereye kadar” diyor.

Şahlanmış ekonomimize şimdilik bunlar taç olsun diyelim. Bu yoksulluk bir tek saraydan görülmüyor. Bırakın görünmesini hücrelerimizde hissettiğimiz bu zorluklar artık bitmek zorunda.

Görsel: Ekmek ve Gül