Yöremizin yaşamını şekillendiren zeytin, dünü, bugünü, yarını birleştiren bir ağaçtır. Zeytin alanlarını yok etmek, buradaki yaşamı da, kültürü de, tarihi de yok etmektir.Yaşamını zeytincilikle sürdüren Edremit Çamcı Mahallesi (köyü) kadınları zeytinlerinin yok edilmek istenmesine karşı düşüncelerini dergimizle paylaştı:
Server Dirgut: Bizim çocuğumuz zeytin ağacının altında doğmuştur. Çocuklarımızın göbek bağını zeytin ağacının altına gömerdik zeytini sevsinler diye.
Öksüz Ebe: Kendileri mi dikti ki bu ağaçları. Niye kesiyorlar? Biz 400 yıldır bu topraklarda yaşıyoruz. Atalarımız dedelerimiz, biz hep zeytin tanır zeytin biliriz.”
Elif Bacı: Zeytin olmazsa biz aç kalırız. Çöpü bile kıymetli. Zeytin ağacı hastalansa evde çocuğumuz hastalanmış gibi üzülürüz. Kestirmeyiz zeytini. Ha bizi öldürmüş, ha ağacımızı kesmiş.
Sabır Ebe: Bir ağaç bir insanı geçindiriyor. Yeri geldi mi diğer ağaçlar da kıymetlidir emme zeytine gözün gibi bakacaksın. Zeytini kurutirsan kökünde kurur.

Balıkesir'in Edremit ilçesinde yaşayan ve zeytin üretici olan bir kadın ise zeytin ağaçları için şu şiiri bizimle paylaştı....

Benim zeytin ağacım
Tarihi 6000 yıl öncesine dayanan zeytin ağacının ana yurdu Anadolu’dur.
Zeytin ağacı mitolojiktir.
Zeytin ağacı tarihtir.
Van Gogh, en ünlü resimlerini zeytin ağaçlarını çizerek yapmıştır.
Zeytin türkülere, şiirlere konu olmuştur.
Zeytin romantiktir, her sene başka bir heykel gibidir.
Zeytin zahmetlidir, sofralara ulaşana kadar emek ister.
Zeytin lezzetlidir, yemektir, mezedir, salatadır, tatlıdır, sostur.
Zeytin şifalıdır, besleyicidir. İçilir, vücuda sürülür.
Zeytin dayanıklıdır, bin yıl yaşar.
Zeytin direnişçidir, siz yakaladım derken çataldan kaçıverir.
Zeytin gururludur, bakmazsanız küser, ölmez ama sizi meyvesiz bırakır.
Zeytin barışa sembol olmuştur.
Zeytin yaşamdır.
Yaşama kıyılır mı?
Zeytine kıymak, zeytinlikleri talan etmek insanın haddi değildir.