Merhaba...
Ben bulduğu işlerde çalışan, iş bulamayınca da evde takı yaparak evin geçimine katkı sağlamaya çalışan bir emekçiyim. Zaten çok zor olan yaşamımıza bir de kriz eklenince biz emekçiler silindir gibi eziliyoruz. Asgari ücretin artırılmasını lütuf gibi gösterenlerin kârı kat kat artıyor. Asgari ücrete zam yapıp daha az işçiye daha çok mesai yaptırarak, kimi zaman da mültecileri ucuz iş gücü olarak işe alarak sömürmeye devam ediyorlar.
Enflasyonun da yükselmesiyle birlikte temel ihtiyaçlarımızı bile düzenli şekilde karşılayamaz olduk. Eskisinden daha çok çalışıp eskisinden daha az ihtiyaçlarımızı karşılayabilir duruma geldik. Bu sebepten aile içi gerilim ve tartışmalar artıyor, boşanmalara kadar gidiyor bu gerilimler.

Biz kadınlar daha çok eziliyoruz. Birlik ve beraberliğe ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde önümüzde 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü gibi var. 8 Mart bizim mücadele, dayanışma ve taleplerimizi haykırma günümüz. Ve ancak biz mücadele edersek her şey değişir. Elimizin uzandığı her kadına ulaşarak 8 Mart’ın önemini ve sensiz 1 eksik olacağımızı anlatalım.

Fabrikada, pazarda, köyde, okulda, evde nerde olursak olalım hiçbir ayrım yapmaksızın mücadele edelim. Flormar’da, Sibaş’ta, Gebze’de direnen bütün kadın işçilerle dayanışma günüdür. Gün el ele verip, krize, şiddete ve eşitsizliğe karşı mücadele günüdür.