Yaşadıkları yoksulluk her geçen gün daha da keskinleşen, evin gıdasından ısınmasına kadar her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmek zorunda olan Güzeltepeli kadınlarla bir aradayız. Belirlenen yeni asgari ücreti konuşuyoruz.

Çiğdem’in üç yaşında bir çocuğu var, ev kira, geçinebilmeleri için çalışmak zorunda olduğunu, çalışabilmek için de çocuğunu kayınvalidesine bırakmak zorunda olduğunu anlatıyor. Kreşe göndermeye para yetmiyor. Eşi güvenlik görevlisi, kendisi ise temizlik personeli. Asgari ücrete yapılan zammı soruyoruz. O da bize asgari ücretin neye göre belirlendiğini soruyor: “Simite, çaya, şekere, doğal gaza, elektriğe, kiraya göre mi? Benim aklım almıyor. Verdikleri parayla geçinemediğimizi görmeleri lazım. Her gün gelen zamlarla yaşamaya dair bir şeyimiz kalmadı. Sadece barınma ve hayatta kalma ihtiyacımızı karşılıyoruz. Çocuğum kaynanamda diye evde ne doğal gaz ne elektrik kullanıyoruz. Ama gelen maaş kira ve faturalarla birlikte eriyip gidiyor. Ben çalışmazsam aç kalırız. İşe gidiyorum bahanesiyle evimde misafir ağırlamıyorum. Benim bu yaşadıklarımı hangi milletvekili, hangi bakan yaşıyor? Cumhurbaşkanı patronlardan başka kimseyi düşünmüyor. Bu halk aç mı, tok mu, onu ilgilendirmiyor. Meclisteki partilerin hiçbiri halkın yaşamını düşünmüyor. Bazen karıncalar gibi düşünüyorum kendimizi. Bir toz bulutunun içinde ezilip yok olabiliriz ya da birleşip o toz bulutuna karşı mücadele edeceğiz.”

BİZİ YOKSULLUĞA İTEN SİSTEM PATRONDAN YANA